stan ducto, jaki wywotijemy swym zachceniem u odbiorcy a poczucie obietnicy polega na tym, że stwarzamy czyjeś nadzieje, oczekiwania.
WIARYGODNOŚĆ
Aby ludzie kogoś popali, muszą temu k.scnuś uwierzyć. Ten, kto chce zdobyć ich poparcie musi być wiaygodny Wiarygodnym można, bowiem być na dwa sposoby, zgodnie z interesami ludzi lub zgodnie z ich przekonaniami. Należy wyróżnić wiarygodność obiektywna, któm oparta jest na npfr^entatywrv>ś>ci i służebności przedstawiciela, weryfikowanej i poddanej społecznej kontroli. Deeyduiąo niej potrzeby, interesy, rezultaty i koszty działań tożsamość jedrcj i drugie strony. Graz winryy.xfncść ?ul»cktywna. która opiera się na pozytywnym uprzodzeniu, zaufaniu na kredyt, wyrosłym z poczucia bliskości, atrakcyjności wspólnoty. Decyduje tu klimat spokiczny w gnpU>. atmosfera i urok drwili, koniunktura, sprawność, sr/jestywność.
Obiektywnie i autentycznie wrarygedny
1. jest ton. kto jest reprezentatywny i służebny w swoim działaniu. Kto jest pod jakimś wzgędern podobny do tych, których chce reprezentować
2. ten, kto chce prawowicie występować w imieniu jakiejś grupy powinien odznaczać się poddanym do niej sposotem myślenia, wyznawać i cenić tc same wartości, idee, żywic te same przekonania
3. reprezentatywny jest ten, kto nie tylko jest typowy lub poctobny pod wzglotem waiui ik św życia lub mentalności dc grupy, ale ponadto wyróżnia się cecham' zd-łnośdą wyrażania tych potrzeb, oczekiwań, dążeń i wartości, jakże są charakterystyczne dla gnjpy. Cechy tej osoby są sfconcentrcaranym wzorcem, modelem właściwości społecznych i psychicznych grupy
A. autentycznym repezontantern jest ten, kto na prawo do przedMowrcłetefwa zasłużył wynikami ctżałainości
praktycznej. Czryti ten. kto oprócz wyażania odzn acza się zdolnością skutecznego zrealizowania interesów i -woli grupy. Zaprzeczeniem autentycznego reprezentanta jest dworzanin, demagog- pochlebca, kusiciel 5 reprezentatywny jest łon, kto tę zdolność występowania w imieniu gapy uzyska z nadania, 7 woli grupy, ten kto został przez nią wyłoniony. kto więc działa w jej interesach za jej zgoda,, z jej woli i upoważnienie, pocidai^c się jej kontroli, ponosząc Kała odp przed grupą
6. reprezentatywny jest ten kto ze względu na wyżej wymienione cechy cieszy s?ę społeczna, akceptacją zaufaniem poparciom, naieży widdeć tu sens autorytetu spoteeznego, moralnego, politycznego, ideowego.
WIARYGODNOŚĆ OB: FK TYWNA to złożona, niejako łańcuchowa relacja zgodności między społecznymi potrzebami i zadaniami, społecznymi i psychcfogicznymi właściwościami przedstawiciela, jego deklaracjami, czynami i efektami pracy a okazywanym mu społecznym zaufaniem.
SUBIEKTYWNE KRYTERIA WIARYGODNOŚCI to; wrażenia, uczucia. upr2cdzen'-a. zadowalanie się poczuciem wspólnoty, atrakcyjności, pokusami. Podmiot kierujący się tymi kryteriami zachowuje h*> przywraca zachwianą równowagę w inny sposób Bicr/e sweje wyobrażenia, oczekiwania i nastawienia za rzeczywistość. Zaufanie czyni ni© kwestią wiedzy, ate wiary. Subiektywne pojmowanie wiarygodności polega na pochopnej gef jeraleacj*, na mechanicznym przenoszeni u wniosków z części na catość.
GRANICE WIARYGODNOŚCI: wiarygodność opiera się na kredycie zaufania, na zaufanie trzeba zasłużyć a zasłużyć tzn wykazać dobre intencje, umiejętność postępowania zgodoego ze wspólnym cełem, zasadami, wzajemną umową Zaufanie to trzeba rów-rież rxt>udow>wać
PSEU00 WIARYGONOSC to na&jż^ie. wykorzystanie cudzego zaufania, samowolne- działanie, które najpierw planuje się lub już podejmuje w tylko sobie dobrze znanych celach i interesach, interesach dopiero nadepnie czyni wiarygodnym. Czyni to za pwnocąwTzarwy p*c*>aganchwei i rozbudzaniu emocji. W hyrn systemie odwraca się zasadnicza relację między suwęrenem a reprez .‘ntantem. Sfratsgra ta poc$>orząclkow3ra josi dążeniu do uzyskania i wyłącznego, niepodzielnego zaufania społecznego, do zmcrapdizo-wania więzi ze społeczeństwem i przywództwa, tak ałiy w praktyce mieć monopol komunikacji. słuszności, wpływu i wreszcie w*n<łzy.