skanuj0080

Natomiast gdy amplituda naprężeń zmiennych przekroczy wartość rzeczywistej (nieograniczonej) wytrzymałości zmęczeniowej, punkty każdego z wykresów zaczynają tworzyć linie krzywe odchylające się od pierwotnych linii prostych. Następuje znaczny — w stosunku do okresu poprzedniego — wzrost wartości mierzonych wielkości, przy niewielkim wzroście amplitudy naprężeń zmiennych.

Za wytrzymałość zmęczeniową przyjmuje się tę wartość naprężeń, przy której następuje zagięcie pierwotnie prostoliniowego wykresu badanych wielkości: ugięcia y, temperatury T czy momentu obrotowego M₀ od amplitudy a₀. Przykładowy wykres zależności amplitudy o_a naprężenia zmiennego od ugięcia y przy obrotowym zginaniu przedstawiono na rys. 6.9.

6.11. ZASADNICZE CECHY PRZEŁOMÓW

Postać przełomu zmęczeniowego różni się w zasadniczy sposób od typowych postaci przełomów powstających przy doraźnym zniszczeniu wywołanym statycznie działającymi obciążeniami. Właściwy przełom zmęczeniowy jest z reguły gładki, niepostrzępiony i nie wykazuje wyraźnych odkształceń plastycznych -nawet w metalach bardzo ciągliwych. Pęknięcia zmęczeniowe powstają w tzw. ogniskach (punkt O na rys. 6.10), które są na ogól miejscami spiętrzenia naprężeń lub lokalnego osłabienia, wywołanego na przykład pęcherzykami, różnego

103