Temperatura wrzenia cieczy jest to temperatura, w której prężność pary cieczy równoważy ciśnienie zewnętrzne. Obserwuje się tu wprost proporcjonalną zależność między tymi właściwościami fizycznymi. Temperaturę wrzenia cieczy pod ciśnieniem 1013 hPa uważa się za normalną temperaturę wrzenia.
Temperatura wrzenia czystej substancji mieści się w granicach 1-2°C. W przypadku, gdy dysponuje się dostateczną ilością substancji, można oznaczyć jej temperaturę wrzenia podczas destylacji, gdy zaś ilości substancji są nieduże, przeprowadza się pomiar w skali mikro, na przykład metodą Siwolobowa. Zestaw do oznaczania temperatury wrzenia tą metodą przedstawia rys. 3.
1. termometr
2. zlewka z parafiną
3. mieszadełko
4. probówka z badaną cieczą
5. zatopiona kapilara
Rys. 3. Zestaw do oznaczania temperatury wrzenia metodą Siwolobowa
Do probówki o średnicy około 5 mm i wysokości 50 mm wprowadza się kilka kropli badanej cieczy i zanurza w niej otwarty koniec kapilary, jakiej używa się do oznaczania temperatury topnienia. Probówkę przymocowuje się do termometru i umieszcza go wraz z probówką w zlewce z cieczą grzejną (olej parafinowy lub silikonowy) i mieszadełkiem (rys. 3). Następnie ogrzewa się zlewkę palnikiem aż do chwili, gdy szybko i intensywnie wydzielać się będą z kapilary pęcherzyki powietrza. Z kolei przerywa się ogrzewanie i miesza ciecz grzejną, uzyskując w ten sposób równomierny spadek temperatury. Jako temperaturę wrzenia cieczy odnotowuje się temperaturę, w której pęcherzyki przestają się wydzielać, a ciecz wciągana jest do kapilary.