str044

TiiIiIU ii .1.

I >11111'

SI. p	('cl K	Ocli. skoAim oh. ^tull	Kąl pionowy	Wy. Illnll i»	Wys. lustra w,.
1	2	3	4	5	6
	2	8 281,338	1 59'42,l"
1	3	10995,045	4"08'23,8"	30,000	60,000
	4	7 762,101	0°33'36,8"
	3	7 177,785	4^C,07'06,9"
2	4	10 309,295	- l^o10'04,8"	18,000	28,000
	1	8 280,042	- 1 °46'59,9''
	4	7 001.030	- 5°55'17,4"
3	1	10 992,741	- 4~03'14,4"	4,000	7,000
	2	7 176,851	- 4° 04'14,4"
	1	7 761,824	— 0"I9'32,1"
4	2	10 309,698	l^o11'55,0"	25,000	35,000
	3	7 002,393	5°58'22,6"

figurują w górnej linii każdego wiersza tablicy 3.6. Po obliczeniu wag obserwacji ze związku p_i = 100/S? i pomnożeniu współczynników i wyrazu wolnego równania poprawki i-tej obserwacji przez ^/Pi otrzymano układ zrównoważony zapisany w liniach dolnych. Celem skontrolowania poprawności przejścia do równań normalnych wprowadzono kolumnę sumową Z.

Po obliczeniu tabeli układu równań normalnych, uzupełniono ją blokami r oraz

Tablica 3.2

Obliczenie kątów refrakcji S oraz kątów pionowych x = a* — ó pozbawionych wpływu refrakcji

St. P	Cel K	S" = 2,1" - S	» = a”" - <5
1	2	3	4
	2	17,4"	1°59'24,7"
I	3	23,1''	4°08'00,7"
	4	16,3"	0°33'20,5"
	3	15,1"	4°06'51,8"
2	4	21,6"	-1° 1076,4"
	1	17,4"	-1 "47'17.3"
	4	14,7"	— 5“55'32,1"
3	1	23,1"	—4'03'37,5"
	2	15,1"	—4°04'29,5"
	1	16,3"	—0°I9'48,4"
4	2	21,7"	I"! l'33.3"
	3	14,7"	5"58'07,9"

St. p	Cel K	G (S - cos a)^2/(2R)	Ali S ■ nin a + G	1,.	w*	AII„k A h|,k -1- i,, wK
1	2	3	4	5	6	7
	2	5,366	292,964		28.000	294,964
1	3	9,422	801,957	30,000	7,000	824,957
	4	4,720	80,001		35,000	75.001
	3	4,016	519,007		7,000	530,007
2	4	8,323	- 202,901	18,000	35,000	- 219,901
	1	5,366	- 253,003		60.000	295,003
	4	3,799	-718,964		35,000	749,964
3	1	9,420	- 768,958	4,000 '	60,000	- 824,958
	2	4,015	- 505,971		28,000	529.971
	1	4,720	- 40,000		60,000	- 73,000
4	2	8,324	222,900	25,000	28,000	219,900
	3	3,800	731,964		7,000	749,964

fA. Pierwszy z nich jest zespołem krakowianów funkcyjnych niewiadomych II, II, H₄, natomiast drugi jest krakowianem funkcyjnym różnicy wysokości A II, II, Elementy tego krakowianu są wartościami pochodnych cząstkowych funkcji A w/ply dem kolejnych niewiadomych pośredniczących, a więc

SA _ ,    SA _    ,    SA _ q

SH₂ ’ SH, ’ SH₄

skąd otrzymujemy rfi = {1 — 1    0}.

Po dokonaniu transformacji Banachiewicza obliczamy:

1)    wartości niewiadomych układu,

2)    błędności y/Q niewiadomych oraz różnicy wysokości A, jako pierwiastki z sim kwadratów elementów kolumn 5, 6, 7, 8 tablicy wtórnej.

Tablica 3.4

Obliczenie średnich różnic wysokości punktów geodezyjnych (AH*) oraz przybliżonych wysokości punktów wyznaczonych

St. P	Cel K	ah:	H„	Hf
1	2	3	4	5
	2	294,984		319,984
1	3	824,958	25,000	849,958
	4	75,000		100,000
2	3	529,989		529,974
	2	219,900		219,984
4	3	749,964		749,958

kontrol