str044

Si.	('cl	Odl. skośna oh.	Kąl pionowy	Wvs Inili	Wys. lustra
1*	K	Ofłl		Ili	w,,
1	2	3	4	5	6
	2	8 281.338	1 59'42,l"
1	3	10 995,045	4’08'23,8"	30,000	60,000
	4	7 762,101	0"33'36,8"
	3	7 177,785	4°07'06,9"
2	4	10 309,295	- l^o10'04,8"	18,000	28,000
	1	8 280,042	- 1 °46'59,9"
	4	7 001,030	- 5°55'17,4"
3	I	10 992,741	- 4 03'14,4"	4,000	7,000
	2	7 176,851	_ 4° 04'14,4"
	1	7 761,824	— 0‘'19'32,1"
4	2	10 309,698	ril'55,0"	25,000	35,000
	3	7 002,393	5^C58'22,6"

figurują w górnej linii każdego wiersza tablicy 3.6. Po obliczeniu wag obserwacji ze związku = 100/Sj i pomnożeniu współczynników i wyrazu wolnego równania poprawki i-tej obserwacji przez _>/p_j otrzymano układ zrównoważony zapisany w liniach dolnych. Celem skontrolowania poprawności przejścia do równań normalnych wprowadzono kolumnę sumową Z.

Po obliczeniu tabeli układu równań normalnych, uzupełniono ją blokami r oraz

Tablica 3.2

Obliczenie kątów refrakcji S oraz kątów pionowych y. = a”¹’ — <5 pozbawionych wpływu refrakcji

St. P	Cel K	5" = 2,1"-S	a = a”" - <5
1	2	3	4
	2	17,4"	1°59'24,7"
1	3	23,1"	4°08'00,7"
	4	16,3"	0^C33'20,5"
	3	15,1"	4°06'5I,8"
2	4	21,6"	-riO'26,4"
	1	17,4"	— 1°47'I7,3"
	4	14,7"	-5"55'32,1"
3	1	23,1"	—4”03'37,5"
	2	15,1"	—4'04'29,5"
	1	16,3"	0" 19'48,4"
4	2	21,7"	II1 '33.3"
	3	14,7"	5"58'07,9"

Oblie/.enic |ii/om \ I ióJmIi wysokości punktów geodezyjnych

st. p	Cci K	G (S-cos zYK2R)	Alt S • sin a + G	k	^WK	AII,.k A hm 1- i,, wK
1	2	3	4	5	6	7 _
	2	5,366	292,964		28.000	294,964
1	3	9,422	801,957	30,000	7,000	824,957
	4	4,720	80,001		35,000	75,001
	3	4,016	519,007		7,000	530,007
2	4	8,323	- 202,901	18,000	35,000	• 219,901
	1	5,366	- 253,003		60.000	295,003
	4	3,799	-718,964		35,000	749,964
3	1	9,420	- 768,958	4,000 ‘	60,000	824,458
	2	4,015	- 505,971		28,000	529,971
	I	4,720	- 40,000		60,000	• 75,000
4	2	8,324	222,900	25,000	28,000	219,900
	3	3,800	731,964		7,000	749,964

fA. Pierwszy z nich jesl zespołem krakowianów funkcyjnych niewiadomyi li 11, II, H₄, natomiast drugi jest krakowianem funkcyjnym różnicy wysokości A II. II, Elementy tego krakowianu są wartościami pochodnych cząstkowycli funkcji A w₍• I dem kolejnych niewiadomych pośredniczących, a więc

dA _ i    8A __ i    8A _ q

8H₂    ’    8H₃    ’ dU_Ą

skąd otrzymujemy t • £A = {1 — 1    0}.

Po dokonaniu transformacji Banachiewicza obliczamy:

1)    wartości niewiadomych układu,

2)    błędności y/Q niewiadomych oraz różnicy wysokości A, jako pierwiastki / sini kwadratów elementów kolumn 5, 6, 7, 8 tablicy wtórnej.

Tablica 3.4

Obliczenie średnich różnic wysokości punktów geodezyjnych (A H j*) oraz przybliżonych wysokości punktów wyznaczonych

St. P	Cel K	ah',k	H„	Hr
1	2	3	4	5
	2	294,984		319,984
1	3	824,958	25,000	849,958
	4	75,000		100,000
2	3	529,989		529,974
	2	219,900		219,984
	3	749,964		749,958

kontro!