• Zginanie prętów prostych (w przypadku drgań poprzecznych prętów w jednej z płaszczyzn głównych)
Znany wzór na naprężenie obliczeniowe, przy obciążeniu jedną siłą skupioną P. można przedstawić w postaci
M _ jj.PL a~w~ W
(2.57)
Postać ta wynika z interpretacji parametrów geometrycznych zilustrowanej schematem na rys. 2.11. ^
Rys. 2.11
a |
■5' b _ | |
: » | ||
r—- |
—f, 1 i m |
Dla tego ogólnego schematu maksymalny moment zginający, przypadający miejscu przyłożenia siły P, wynosi
M=P±
l
(2.58)
(2.59)
a
7
! ——
M
(2.60)
napisać
M=fiPl (2.61)
m prowadzi wprost do wzoru (2.57). Przykładowo, jeżeli a = b ~ 1/2 (układ symetryczny jako przypadek szczególny), to fi - 1/4. Natomiast np. dla schematu z rys. 2.12 (wspornik), gdzie fi = 1, moment zginający w odległości l odmiej-asa utwierdzenia jest maksymalny i M ~ PI.