jest częstością drgań swobodnych tłumionych. Stałe C-u C2 zależą od warunków początkowych i wyrażają się równaniami:
Ci — x0, C2-
Rozwiązanie równania (2.84) można przekształcić i zapisać w postaci Jt = A^e~ni sin^r + ę)
(2.87)
tgę = ^-= W
C2 nx0 +x0
A = Ąe~nt
Postać tych drgań pokazano na rys. 2.16.
Z równania (2.87) wynika, że jeżeli t —» oo, to x -» 0, co oznacza, że drgania Itanione wygasają po nieskończenie długim czasie. Chociaż drgania te są nie-■sresowe, kolejne położenie środkowe i kolejne maksymalne wychylenia są m^ane po jednakowych odstępach czasu. Dlatego wprowadzono pojęcie okre-* drgań tłumionych (rys. 2.16):