strona (04)

żebyś sobie radzić mógł.

gdy o wszystkim się

dowiedział — ireź kartkę, musimy

spisać

najpotrzebniejsze

narzędzia.

Brzmi to prawie jak

piosenka, choć biedząc się nad rymami

boberek z wysiłku stęka, ale posłuchajcie sami:

Wiertarka, obcęgi,

pilniki,

żeby dobre mieć wyniki, kowadło, imadło,

szczypce, strug,

Śrubokręt, dłutko

i młotek wnet ułatwią ci robotę, gwoździe, śrubki, nity, klej

idzie praca, że aż hej!

Powiem wam, że od tej pory

już boberkom się nie dłużą

wczesne zimowe

wieczory

— pracy mają aż za

dużo.

stęsknieni za boberkaini piszą list: przyjdźcie do lasu,

chcemy się pobawić

z wami.

Były śnieżki i saneczki, wesołości wprost bez

miary,

lecz nagle ktoś

zauważył: — gdzie jest nasz

zajączek szary? Na to lisek, który zawsze wszystkie leśne zna

nowiny:

zajączek na grypę chory, nie opuszcza swej

kotliny.

Biedny — westchnęła bobrzynka

pewnie nie ma się czym bawić,

zaniesiemy mu

samochód, który boberek naprauuł.

Ja dam misia, bo na grzbiecie już go zdobi piękna łata, gdy zajączek to zobaczy na pewno mu przejdzie katar!

ten i ów zwierzaczek mały

wyciąga starą zabawkę: tu kółka by się przydały, mój koń ma złamaną nogę,

lalka spadła na podłogę, brak pałeczek do

bębenka,

a w rakiecie struna

pękła.

Jeż w piłeczce zrobił dziurę

a tak lubił nią się bawić, każdy coś pod pachą dźwiga

— radź boberku jak

naprawić!

Lecz nim wzięli się do pracy

odezwała się bobrzynka a czy pamiętacie

o tym,

że za parę dni choinka?

Trzeba by przejrzeć

ozdoby,

niechaj każdy coś

przyniesie, gdy świerk nimi

ustroimy

będzie wielkie święto

w lesie.

Tymczasem leśni

koledzy

1 wyzdrowiał...

a tymczasem

K. ŁOŚ