s

U nieprawidłowo odżywiających się chorych z przewlekłą niewydolnością nerek może dojść do zaburzenia proporcji w stężeniach aminokwasów. O prawidłowym odżywianiu tych chorych i właściwej podaży białka w ich diecie będą mówiły stężenia mocznika - wysokie przy wysokiej podaży i niskie przy stosowaniu diety ubogobiałkowej. Wysokie stężenia fosforu i potasu obserwuje się u pacjentów spożywających duże ilości białek. Szczegółowe parametry rutynowej kontroli stanu odżywienia chorych z niewydolnością nerek przedstawiono w tabeli na str. 14.

Zaburzenia odżywiania chorych z niewydolnością nerek mogą być także następstwem nieprawidłowej przemiany cukrów i tłuszczów. Chorzy z przewlekłą niewydolnością nerek gorzej tolerują cukry. Przyczyną jest zmniejszona wrażliwość ich komórek na insulinę. Po spożyciu znacznych ilości węglowodanów, poziom cukru we krwi u tych pacjentów może przez dłuższy czas być podwyższony. Metabolizm tłuszczów u chorych z przewlekłą niewydolnością nerek nadal nie jest w pełni wyjaśniony. Większość dializowanych pacjentów ma podwyższone poziomy trójglicerydów, wolnych kwasów tłuszczowych i cholesterolu. Zaburzenia te przyspieszają rozwój zmian miażdżycowych w naczyniach krwionośnych.

Zatrucie mocznicowe wywołane przewlekłą niewydolnością nerek, przypomina jeden wielki chaos metaboliczny z równoczesnym uruchomieniem przez organizm szeregu procesów przystosowawczych.

Dializoterapia skutecznie znosi wiele objawów toksemii mocznicowej ale nie wszystkie!

Stosowanie właściwej diety - jak wykazały to najnowsze badania - ma zasadnicze znaczenie w utrzymaniu dobrego stanu zdrowia i w zmniejszaniu zatrucia mocznicowego u wszystkich chorych z upośledzoną funkcją nerek.

Warto zatem poświęcić diecie znacznie więcej uwagi.

12