TMP36

152

y Ję:yki specyfikacji dla układów programow alnych

Device-Specific Information:

d:\users\max2work\ahdl\cnt_x_wp.rpt

cnt_z_wp

••••• Logic for device *cnt_z_wp’ compiled without errors.

Device: EPM7128SLC84-7

Device-Specific Information:

d:\users\max2work\ahdl\cnt_x_wp.rpt

cntzwp

•* EQUATIONS ••

ABUSO    :    INPUT;

ABUS1    :    INPUT;

ABUS2    :    INPUT;

ABUS3    :    INPUT;

BBUSO    :    INPUT;

BBUS1    :    INPUT;

BBUS2    :    INPUT;

BBUS3    :    INPUT;

10    :    INPUT;

11    :    INPUT;

Zegar    :    INPUT;

—    Node name is 'WyO' - ’ff0*from file "cnt_z_wp.tdf" linę 22,column 4

—    Equation name is 'WyO', location is LC115, type is output.

MyO    -    DFTE( _EQ001 $ GND, GLOBAL( Zegar), VCC, VCC, VCC);

_EQ001 - !10 4 !I1 4 MyO

« BBUSO A 10 4 !II

•    ABUSO 4 110 t II

,    •    10 4 II « !WyO;

—    Node name is 'Myl* - 'ffl'fron file "cnt_z_wp.tdf" linę 22,column 4

—    Eąuation name is 'Nyl', location is LC118, type is output.

Wyl    -    DFFE( _EQ002 S GND, GLOBAL( Zegar), VCC, VCC, VCC);

EQ002 - !10 4 Tli 4 Wyl

•    BBUS1 4    10 4 !II

•    ABUS1 4 I10 4 U

•    10 4    II    4    WyO 4    !Wyl

•    10 4    II    4 !WyO 4    Wyl;

—    Node name is ^,Wy2‘ - ^,ff2^,from file “cnt_z_wp.tdf" linę 22,column 4 -• Eąuation name is ^,Wy2’, location is LC12Ó, type is output.

Wy2    - TFFE{ _EQ003, GLOBAL( Zegar), VCC, VCC, VCC);

EQ003    -    10 4    II 4    WyO 4    Wyl

•    ABUS2    4 !10    4 II    4 !Wy2

•    BBUS2    4    10    4 !I1    4 !Wy2

•    !BBUS2    4    10    4 !II    4 Wy?

•    !ABUS2 4 !10 4 II 4 Wy2;

-- Node name is ‘Wy3' - *ff3^,from file "cnt_z_wp.tdf" linę 22,column 4

—    Eąuation name is 'Wy3', location is LC123, type is output.

Wy3    - TFFE1 EQ004, GLOBAL( Zegar), VCC, VCC, VCC);

EO004    -    10 4 "li 4    WyO 4    Wyl 4 Wy2

•    ABUS3    4 !10    4 II    4 !Wy3

5 2 Jęxyk AUDI.

153

BBUS3 ‘BBUS 3 !ABUS3

5.2.4. Hierarchiczne projekty strukturalne

W zbiorze typu TDF moZna wykorzystywać układy lub ich części zdefiniowane w innych zbiorach, niekoniecznie TDF. Takie fragmenty są nazywane makro funkcjami Tworzenie projektu hierarchicznego sprowadza się do sposobów odwoływania się do makrofunkcji zdefiniowanej w innym zbiorze lub w standardowej bibliotece. Stosuje się dwa sposoby: pierwszy polega na zadeklarowaniu zmiennej typu makrofunkcja. Odwołania do poszczególnych wejść i wyjść mają wtedy nazwy z rozszerzeniem kropkowym, np.:

counter.dnup w specyfikacji macrol.tdf (patrz przykład 5.24), gdzie dnup jest

portem makrofunkji 4count, służącym do określenia kierunku liczenia, lub - counter. (qd, qc, qb, qa) w przykładzie macroI.tdf.

W obu przypadkach użyte nazwy muszą pokrywać się z nazwami w deklaracji.

Przykład 5.24

INCLUDE "4count"; INCLUDE "16dmux";

SUBDESIGN macrol

clk    : INPUT;

out[15..0] : OUTPUT;

ł

VARIABLE

: 16dmux;

counter

BEGIN

counter.clk - clk; counter.dnup - GND;

decoder.(d,c,b,a) - counter.(qd,qc,qb,qa); out(15..0] - decoder.q[15..0];

END;

Drugą metodą jest wywołanie makrofunkcji, w podobny sposób jak w językach programowania, polegające na umieszczaniu w nawiasie za nazwą funkcji nazw węzłów