126 5 Języki specyfikacji dla układów programowalnych
- PARAMETERS (opcjonalna) - służy do zadeklarowania jednego lub wielu parametrów, które określają szczegółowo zakres i działanie parametryzowancj makrofunkcji/mcgafunkcji; dla każdego parametru można określić jego wartość domyślną;
- FUNCTION PROTOTYPE (opcjonalna) - jest używana do deklarowania portów (wejść i wyjść) funkcji logicznych i porządku, w jakim te porty muszą być zadeklarowane w definicji; w przypadku funkcji parametryzowanych są deklarowane również parametry, jakich te funkcje używają;
- O PTI ON S (opcjonalna) - służy do ustalania standardowego porządku bitów w zbiorze lub projekcie.
Wymienione sekcje występują opcjonalnie.
Dalszą część ogólnej struktury pliku wejściowego tworzą: sekcja podprojektu SUBDESIGN SECTION, sekcja zmiennych VAR1ABLE SECTION oraz Sekcja Logiczna LOGIC SECTION. Sekcja podprojektu oraz sekcja logiczna muszą występować w każdym projekcie, sekcja zmiennych jest opcjonalna.
Sekcja podprojektu służy do deklarowania wejść, wyjść i portów dwukierunkowych.
Sekcja zmiennych pozwala deklarować zmienne, które reprezentują i przechowują informację wewnętrzną. Zmienne mogą być deklarowane dla węzłów zwykłych lub trójstanowych, prymitywów, makro funkcji, megafunkcji i automatów. Sekcja YAR1ABLE może również zawierać dowolną z deklaracji: Instance, Node, Register. State Machinę, Machinę Alias.
Sekcja logiczna LOGIC SECTION - służy do określania operacji logicznych w zbiorze TDF. Operacje te definiuje się za pomocą równań boolowskich, warunków logicznych i tablic prawdy. Mogą one być również wykorzystywane do testowania poprawności dowolnych wyrażeń i rezultatów. Sekcja ta może zawierać dowolną z wymienionych niżej konstrukcji .
- deklaracje wartości domyślnych (Defaults Stalement),
- deklaracje równań boolowskich (Boolean Equations),
- deklaracje równań sterujących (Boolean Control Hąuations).
- instrukcje wyboru (Casc Stalement).
- instrukcje warunku (If Stalement),
- odwołania do funkcji (In-Line Logic Function Referencc).
- deklaracje tablicy prawdy (Truth Tablc Stalement)
5.2 J&yk AHDL
127
5.2.2. Podstawowe reguły i konstrukcje języka AHDL Słowa kluczowe
Słowa kluczowe w języku AHDL są typowe dla firmowych języków opisu sprzętu. Są one używane na przykład do określania początku i końca deklaracji i sekcji pliku specyfikacji, do tworzenia instrukcji (np. IF. CASE) lub stanowią polecenia dla procesu kompilacji (np. INCLUDE).
AND |
FUNCTION |
OUTPUT |
ASSERT |
GENERATE |
PARAMETERS |
BEGIN |
GND |
REPORT |
BIDIR |
HELPJD |
RETURN S |
BITS |
IF |
SEGMENTS |
BURIED |
INCLUDE |
SEVERITY ‘ |
CASE |
INPUT |
STATES |
CLIQUE |
IS |
SUBDESIGN |
CONNECTEDPINS |
LOG2 |
TABLE |
CONSTANT |
MACHINĘ |
THEN |
DEFAULTS |
MOD |
TITLE |
DEFINE |
NAND |
TO |
DESIGN |
NODE |
TRJSTATENODE |
DEYICE |
NOR |
VARJABLE |
DIV |
NOT |
VCC |
ELSE |
OF |
WHEN |
ELSIF |
OPTIONS |
WITH |
END |
OR |
XNOR |
FOR |
OTHERS |
XOR |
Lista słów kluczowych AHDL obejmuje również, identyfikatory zastrzeżone, które są nazwami podstawowych obiektów konstrukcyjnych (np. przerzuiników).