Untitled Scanned 04

228 GRECJA

94. Epidauros. Teatr

w/mcMony na północno-zachodnim zboczu wzgórza Chynortium przez Polikleta Młodszego ok. 330r. p.n.e. Widownia

obliczona na 14000 widzów

Rzeźba

Rzeźbę wieku V cechował majestat, dostojeństwo i powaga, wiekowi IV przyświecają inne ideały. Ateny zubożałe po wojnie pełoponeskiej nie stanowiły już centrum politycznego Hellady; napięcie uczuć religijnych, którymi darzono patronkę miasta Atenę, należało już do przeszłości. Zmieniły się wymagania i smak estetyczny. Tworzyć rzeźbę sakralną jak Fidiasz było już niepodobieństwem. Artystów zaczęło pociągać bogactwo i potęga odradzających się ośrodków w Małej Azji. Gigantyczne i pełne przepychu świątynie i budowle świeckie wymagały innego typu rzeźby niż w wieku V. Dawni majestatyczni bogowie musieli zostać uczłowieczeni. Nie tylko wyraz twarzy bogini pokoju Eirene (rys. 95) wyrzeźbionej przez Kefisodota, ale cała jej postać świadczy o zupełnie odmiennej koncepcji artystycznej bóstwa mimo podobieństwa do rzeźb Z wieku V. No\\'i, piękni, smukli i pełni wdzięku bogowie zatriumfowali w twórczości Praksytelesn, największego rzeźbiarza wieku IV, który prawdopodobnie był synem wspomnianego Kefisodota. Jak Kefisodot był reprezentantem stylu

95. Kircnc z IMutoacm

Mamuirowa kopia reymaka wrdluu utr< kirtfu oryginału dłuta Kall-. .■ ■» » ..k    1/0 * pul.

Wy*. 1,99 m. Manurhium, /Inliiittiuimmliing