taartow (lMf). E-a języka polaki ep j? uftfSrfttitem iirr
W. ForMzi&ki (lfió;. dyskutując e niekonsekwentnym 1 nętgya* wyodrębnieniem częici mcTy pru: 3. Szobera, J>drak '(4-0 tleitrt ptopoiroj# przelały niema! nie ZMtwaious, w k»tir- r-nri-t 3!; widać i«b —lywc, czy ntwet przemył-lenU w pod:ęcxn.iki<'i poliiłrj grŁm»*"k; opitewej.
Podttawow* ia«.óy klasyf-kacji Fortunatowz w t*tb»7tJ,'*cy ipoadb referuje 3. Aptesjan: “
Tradycyjnej znudzi* klasyfikacji Twj*lopliinow*J*, a w rzeczywiitodd niekonsekwentnie temantyeznej, Fortunatów przociwitawa ni vi* mcrfologicsn*, wedle której wszystkie wyrazy dziei* ti« aa klasy wedicg cechy cbtcnolei lab brata formy (pedzieinoicl na temat i afiki) [...] W Mn zpoiób wyróżniono zoruj* ktuy wyrazów: I) z formami odmiany, U) bez form odmiany. Wyrazy plorwwej klv>y dziel* się w zalet 00 Id od typa form na: (1) wyrazy koni ego wano (czaaownikl), (2) wyrazy dckliaowaue (rzeczowniki) I (3) doliczane wyrazy dekli-nowa 3* (przymiotniki). Dopiero na trzecim Mopnlu klasyfikacji zoztaje wzięta pod uwag* zasada semantyczna, na któroj podstawi* w klozle (2) zoztaj* wyróżniono trzy podkłazy, a w klazio (3) - cztery (wynty-nazwy, wyrazy-zaimki, iniailowy i liczebniki porządkowe). Wyrazy bez fora odmiany (klaaa II) dziel* na wyrazy z formami zlowotwórcrrmi (przyzWwki pochodne od przymiotników) 1 wyrazy nie maj*c* Mkloh fora (należ* tn takie posoital* przyzlówki) (Aprejan, 1971, 1. 30-31).
Przeprowadzony przez Fortuna to wa podział wyrazów odmiennych od raza na trzy klasy z pewnotci* ci* jeat najwygodniejur. Jednak w iztodo je»t oa d warto pało wy: najpierw Irktemy odmienne dsSollmy na konhrgowan* i dekliao-wane, potem rai dekllnowaae dzielimy aa podztawie aowogo kryterium.
KlazyfikacJ* W. Porzczidzkiego nie różni zię od tej istotnie, i alo Jest to dziwne, bo 1 traktem gramatyczna Języków, dla których dokonywano podziale zbiorą lełnomów, jtet podobna. Zwróómy jednak uwagę na niektóre punkty, w których ten typ klaiyfikaejl lokzemów rnolu*_ istotni* ulepszyć. Konieczne w tym cela Jest poczynienie izeregn rozstrzygnięć uchnłcznych dotyczących badanych obiektów.
4. SZCZEGÓŁOWE ROZWIĄZANIA TECHNICZNE 44. ODSTgHTTA 00 KCJCENTACJI OUnCZJOEl
Jat w rozdziale III poznałitay sytuację, gdy graficznieJeinohM tlowo uznajemy za wykładnik dwóch form wyrazowych. Omawiane były Urp tlowa typa zad, traktowane Jako kompleksowe wykładniki form wyrazowych typa *0- i -A Podobnie za tlolone z dwóch form wyrazowych uznamy iłowa cłodłie, s»*n-U. Jednak Menowi* one problem zupełnie marginesowy, którym w ogóle nie będziemy się zajmować.
Tar kŁurM ,p$r*Łi . nacyjr między z »egm Pop i /!• *
A#/
Jei
fermie
reguła
osoby *SZC2 leay 1 liwzze z dwó dyacz »ze jo: (por. zdani
W/
Wpr-
knjer
K
rycb
idUc
wad
ikfaK
form
flek.
KU.
1
typt
*Us
<sn
lezą
nie
któ