zimowy+wiatr

TEMAT: ZIMOWY WIATR

Cele:

-    zapoznanie się z prawidłową wymową głoski sz

-    usprawnianie percepcji słuchowej    -

-    utrwalanie prawidłowego sposobu połykania

-    kształtowanie prawidłowego toru oddechowego

Przebieg zajęć:

1.    Rozmowa na temat zimy

Prowadzący rozmawia z dziećmi o zimie, jej oznakach w przyrodzie i pogodzie, o tym, że często wieje wiatr, który szumi (szsz...) w gałęziach drzew.

2.    Omówienie - głoska sz

Dzieci otrzymują od prowadzącego lusterka, a następnie naśladując szum wiatru, obserwują w nich układ narządów artykulacyjnych. Prowadzący zwraca uwagę na zaokrąglone waigi lekko wysunięte do przodu, język uniesiony do górnego walka dzią iowego i zbliżone do siebie zęby. Prezentuje tablicę ze schematem i symbol m przedstawiającą układ narządów mowy podczas wymawiania glo.sk' s..

3.    Zabawa słuchowo-r uchowa - Drzewa

Dzieci wyobrażają sobie, że są drzewami, których gałęzie poruszają się na wietrze. Naśladują szum wiatru. W tym samym czasie prowadzący wygrywa na tamburynie dźwięki. Zgodnie z ich natężeniem dzieci „szumią” raz głośniej, raz ciszej. Gdy instrument cichnie, milkną. Należy zwrócić uwagę na spoczynkową pozycję języka (występującą wtedy, kiedy nie mówimy, nie jemy, nie pijemy), polegającą na ułożeniu języka na podniebieniu górnym. Podczas spoczynkowej pozycji języka należy oddychać nosem.

4.    Zabawa oddechowa — Śni >gowe gwiazdki

Każdy z uczestników zabav y otrzymuje od prowadzącego papierową śnieżynkę. Zadanie polega na złapaniu za jej brzeg i dmuchaniu na nią (zachowując prawidłowy tor oddechowy) w \ ki sposób, aby jak najdłużej'była ona odchylona od pionu. Następnie dzieci mehują papierowe płatki śniegu leżące na otwartej dłoni.

5. Zabawa sł t ici c..    . .A ; szeleści?

Dzieci wyobrażają sonie, z wieje wiatr. W tym czasie prowadzący demonstruje odgłosy różnych szeleszczą ych rodzajów materiałów (folia, karton, celofan, papier itp.). Poleca, aby dzie<. i zapamiętały dźwięki, a następnie zamknęły oczy. Ponownie je demonstruje. Uczestnicy słuchając, odgadują, co szeleści.

97