0000010 2

120 kinezyterapia

18.    Mm. międzykolcowe (mm. interspinales).

Łączą wyrostki kolczyste sąsiednich kręgów. Dobrze rozwinięte w odcink szyjnym i lędźwiowym. W odcinku piersiowym przeważnie w zaniku.

18a. Mm. międzykolcowe szyi (mm. interspinales cerucis).

W odcinku szyjnym mięśnie te są parzyste i występują po obu stronach wi zadła karkowego. Krótkie pasma mięśniowe łączą guzki, rozszczepionych w t* odcinku, wyrostków kolczystych sąsiadujących kręgów szyjnych od 2. do 7.

Funkcja: prostowanie odcinka szyjnego kręgosłupa.

Unerwienie: odgałęzienia przyśrodkowe tylnych gałęzi nerwów rdzeniowy od C, do C₈ (ryc. 32a).

19.    Mm. między poprzeczne (mm. intertransversarii).

Łączą wyrostki poprzeczne sąsiednich kręgów. W odcinku szyjnym i lę wiowym są dobrze rozwinięte; występują tu jako podwójne pasma mięśnio po każdej stronie kręgosłupa. W odcinku piersiowym słabo rozwinięte, częs w postaci pasm ścięgnistych.

19a. Mm. międzypoprzeczne szyi (mm. intertransversarii cenicis).

W odcinku szyjnym wiązki mięśniowe łączą guzki przednie i tylne wyrostków' poprzecznych sąsiadujących kręgów tworząc w ten sposób osobne mięśi międzypoprzeczne przednie i tylne. Te ostatnie dzielą się jeszcze na część przy środkową i boczną.

Ryc. 32. Odcinek szyjny kręgosłupa i pierwszy kręg piersiowy widziane z tyłu. W odpowiednich topogr ficznie miejscach kośćca zaznaczono przyczepy i położenie mm. międzykolcowych szyi (a) i mm między-poprzecznych (b). które w odcinku szyjnym składają się z pasma przedniego i tylnego.

funkcja: w działaniu jednostronnym powodują skłon głowy i szyi w bok w tę samą stronę.

Unerwienie: w zależności od części mięśnia, gałęzie przednie lub tylne nerwów szyjnych od C, do C₆ (ryc. 32b).

20.    M. skośny górny głowy (im. obliquus capitis superior).

Przyczepy:

pocz.: tylna powierzchnia wyrostka poprzecznego kręgu szczytowego, koń.: poniżej odcinka bocznego kresy karkowej dolnej kości potylicznej.

Funkcja: w działaniu obustronnym, przy ustalonym kręgu szczytowym, wykonuje ruch wyprostu w stawie szczytowo-potylicznym, tym samym powoduje skłon głowy w tył; w działaniu jednostronnym skłania głowę w bok w tę samą stronę (ryc. 33a).

21.    M. prosty tylny głowy mniejszy (m. rectus capitis posterior minor).

Przyczepy:

pocz.: guzek tylny łuku tylnego kręgu szczytowego, koń.: poniżej odcinka przyśrodkowego kresy karkowej dolnej kości potylicznej.

Funkcja: w działaniu obustronnym, przy ustalonym kręgu szczytowym, prostuje staw szczytowo-potyliczny powodując skłon głowy w tył (ryc. 33b).

22.    M. prosty tylny głowy większy (m. rectus capitis posterior major).

Przyczepy:

pocz.: wyrostek kolczysty kręgu obrotowego,

koń.: poniżej środkowej części kresy karkowej dolnej kości potylicznej.

Ryc. 33. Dolne części czaszki i górne kręgi szyjne widziane z tyłu. W odpowiednich topograficznie miejscach kośćca zaznaczono przyczepy i położenie mm. podpo-tylicznych:

a)    mięsień skośny górny głowy.

b)    mięsień prosty tylny głowy mniejszy.

c)    mięsień prosty tylny głowy większy.

d)    miesień skośny dolny głowy,

e)    mięsień prosty boczny głowy.