7) nierzadko zaburzenia czucia o typie rozszczepiennym;
8) dość późno występujące zaburzenia czynności zwieraczy;
9) w rent jonogramach stop środka kontrastowego w postaci dwu równoległych bocznie ułożonych słupków, obramujących niejako miejsce poszerzonego przez guz odcinka rdzenia (nie zawsze).
Zapalenie rdzenia poprzeczne
(Al y elit is tran wersu s. inenin górny elitis tramrersa)
Następujące objawy są znamienne dla poprzecznego zapalenia rdzenia, zwłaszcza pochodzenia zakaźnego:
1) początek nagły lubi podostry w ciągu kilku godzin lub dni;
2) gorączka;
3) bóle w tułowiu lub kończynach;
4) parestezje w kończynach;
5) początkowo zatrzymanie moczu i kału. potem nietrzymanic;
6) przeważnie całkowite, niekiedy niecałkowite poprzeczne uszkodzenie rdzenia z porażeniem kończyn i zniesieniem czucia wszystkich rodzajów;
7) porażenia początkowo wiotkie z zanikiem wszystkich odruchów, po upływie kilku dni lub tygodni kurczowe; niekiedy trwałe porażenia wiotkie;
8; porażenia kończyn dolnych przeważnie wyprostne, nieraz zgięciowe;
9) w rzadkich przypadkach, zwłaszcza w guzach odcinków szyjnych, ale czasami również w guzach niżej położonych wystąpić może tarcza zastoinowa. Po usunięciu guza zastój tarczy nerwu wzrokowego ustępuje. Istnieją 2 teorie tłumaczące powstanie tarczy zastoinowej: blok przestrzeni podpajęczynówkowej powoduje zmniejszenie powierzchni wchłaniania się płynu na skutek wyłączenia zbiornika końcowego (cysterna terminalis), stąd powstaje wodogłowie; według drugiej teorii, płyn mózgowo-rdzeniowy zawierający dużo białka trudniej wchłania się z powodu zwiększenia ciśnienia osmotycznego.
10) w płynie mózgowo-rdzeniowym nierzadko pleocytoza wielo- lub jednojądrzasta z nieznacznym wzrostem zawartości białka, niekiedy w początkowym okresie może być przemijający „blok" z zespołem rozszczepiennym w płynie mózgowo-rdzeniowym na skutek znacznego obrzęku rdzenia;
31 } w zapaleniu kiłowym dodatnie odczvnv swoiste.
Odróżniamy następujące postacie zapaleń rdzenia:
y.apątcnu-
rdzenia
ustępujące
a) zapalenie rdzenia wstępujące (myelitis ascendes), rozprzestrzeniające się od odcinków lędźwiowych na odcinki wyższe. Postacie szczególnie ostre (tzw. pamlysis ascendens acutussłma) z szybkim zejściem śmiertelnym zaliczamy do porażeń Landry ego.
333