0000036

174 Leczenie uzdrowiskowe

fikowaniu miejscowości do kategorii uzdrowiska. Reżim sanatoryjny stanowi swoisty katalog zachowań dotyczący zarówno pacjentów, jak i osób z personelu służby zdrowia. Celem jego jest unormowanie trybu życia chorego, które zapewnia mu regularność zabiegów' i właściwe warunki leczenia, ustala czasy snu, wypoczynku, posiłków', spacerów i rozrywek kulturalnych. Reżim sanatoryjny zobowiązuje personel służby zdrowia do właściwej opieki nad pacjentami, ale i do wymagania od nich przestrzegania obowiązujących zasad. Reżim indywidualny, wynikający z reżimu sanatoryjnego, wyznacza zarówno rodzaj, jak i czas trwania zabiegów, czas wypoczynku, długość snu i rodzaj diety oraz stopień dawkowania wysiłku.

Organizacja leczenia uzdrowiskowego. W systemie organizacyjnym lecznictwa uzdrowiskowego wyróżnia się: 1) szpitale uzdrowiskowe dla dzieci lub dorosłych, do których są kierowani pacjenci bezpośrednio z oddziałów szpitalnych, klinik lub niektórych przychodni specjalistycznych; 2) sanatoria uzdrowiskowe, w których przebywają przewlekle chorzy, w okresach remisji, ze zmianami w różnych narządach, wymagający częstej kontroli lekarskiej, ale zdolni do samoobsługi; 3) uzdrowiskowe zakłady przyrodolecznicze dla tzw. kuracjuszy (tj. osób nie wymagających stałej kontroli lekarskiej), przebywających w domach wypoczynkowych w miejscowościach uzdrowiskowych, korzystających z zabiegów fizjoterapeutycznych i balneoterapeutycznych; 4) przychodnie uzdrowiskowe dla pacjentów ambulatoryjnych. Od 1 stycznia 1999 r., zgodnie z nowym systemem opieki zdrowotnej finansowanej przez kasy chorych, wniosek o leczenie uzdrowiskowe wystawia kierownik kliniki lub oddziału albo lekarz rodzinny lub specjalista mający umowę z odpowiednią regionalną kasą chorych. Oceny zasadności skierowania dokonuje wyznaczony przez kasę chorych lekarz specjalista bal-neoklimatologii i medycyny fizykalnej. W celu optymalizacji efektów leczenia uzdrowiskowego kieruje się pacjentów do zakładu uzdrowiskowego o odpowiednim profilu. Profile lecznicze poszczególnych uzdrowisk - zarówno dla dzieci, jak i dla dorosłych - są zróżnicowane, niemniej ustawa o uzdrowiskach i lecznictwie uzdrowiskowym ujednolica już zasady ich funkcjonowania.

W procesie rehabilitacji medycznej, który zapoczątkowany już został na oddziałach intensywnej terapii, leczenie uzdrowiskowe jest kolejnym etapem, którego celem może być: 1) skrócenie okresu odnowy biologicznej (w sensie zdrowienia); 2) szybsze przystosowanie rekonwalescenta do czynnego życia w środowisku pozaszpitalnym; 3) zapobieganie występowaniu stanów roztrenowania i poprawianie kondycji fizycznej.

PIŚMIENNICTWO

[ 1] Konarska I.: Wodolecznictwu i balneoterapia. W: Konarska i.: Medycyna fizykalna. Wydanie I. PZWL. Warszawa 1968, 434-446.

|2| Mika T., Kasprzak W.: Balneoterapia. klimatologia; lecznictwo uzdrowiskowe. W: Mika T.. Ka sprzak W.: Fizykoterapia. Wydanie IV uzupełnione. PZWL. Warszawa 2001. 386-425.

[31 Straburzyński G.: Leczenie uzdrowiskowe. W: Księga przyrodolecznictwa. Wydanie I. PZWL. Warszawa 1997, 303-322.

|4| Straburzyński G.. Straburzyńska-Lupa A.: Leczenie uzdrowiskowe. W: Straburzyński G.. Stra-burzynska-Lupa A.: Medycyna fizykalna. Wydanie I. PZWL. Warszawa 1997, 448-480.