0000056(1)

wznak dotknąć palcami stopy uniesionego przez nas młotka; można polecić też wykonać przy zamkniętych oczach stopą ruch naśladujący napisanie cyfry 8 w powietrzu.

Bezład w kończyiłach dolnych zaznaczony jest zazwyczaj w stopniu więks/yni aniżeli w kończynach górnych. Występuje w takich chorobach, jak: wiąd rdzenia, choroba powTÓzkowa _l myrlosis funiculfaris), postać Crouzona kiły rdzenia, w* mniejszym stopniu postać Lrba powrózkowe zwyrodnienie rdzenia na tle kił\ paralrsit spin uli $ sypkilitini). choroba Friedreicha i Marie hcredoataxia spinaliy <7 ccrebellaris . postać atakty-ezna choroby Littlc'a. choroby móżdżku guzy oraz guzy płatów czołowych, zwłaszcza obustronne.

Czucie głębokie

Czacie ułożenia i ruchu zaczynamy badać od palców stóp, po czym dopiero tylko w razie stw ierdzenia zaburzeń przechodzimy do kolejnego badania większych stawów. Badać należy chorego z oczyma zamkniętymi, wykonując powolne mchy bierne poszczególnymi palcami. Jeśli idzie

0    orientację chorego co do tego, który palec nogi jest w danej chwili poruszany, to należy wiedzieć, iż w warunkach prawidłowych badany nie umie określić przeważnie palców II i Ul. nieraz IV, najczęściej III

wg badań moich . Trzeba zwracać uwagę, by chory w czasie badania czucia ułożenia i ruchu nie pomagał sobie ruchami czynnymi, co skłonny jest zazwyczaj robić w razie zniesienia czucia ułożenia. Czaicie ułożenia

1    ruchu zniesione jest w kończynach dolnych najczęściej w chorobach rdzenia, a mianowicie we wszystkich rozległych uszkodzeniach poprzecznych rdzenia zapalenie poprzeczne, guzy), w wiądzie rdzenia oraz. w powrózków \m zwyrodnieniu rdzenia, nadto w zapaleniach wiclonerwowych.

Odruchy z kończyn dolnych

O d r u c h y k cj l a n o w e rzepkówe ; badać można w różny sposób. Najlepiej w ułożeniu chorego na wznak z kończy nami dolnymi zgiętymi pod kątem rozwartym i 120    130°; oraz stopami opartymi w^f całości po

deszwą o podłoże. Podkładamy nasze lewe przedramię pod kolana c horego, polecając mu oprzeć swe nogi i rozluźnić je całkowicie. Uderzamy młotkiem rn. quadri< rpsj p. ryc. 72). W y stępuje w ówczas skurcz mięśnia czw orogłow ego wraz z prostowaniem podudzia w stawie kolanowym; niekiedy dołącza się do tego skurcz przy w odzie idi te j samej strony lub obu stron. Badając kolejno to jeden, to drugi ruch kolanowy, możemy porównać ich zachowanie się, a mianowicie, czy są one umiarkowane, wzmożone, czy też osłabione, oraz czy są jednakowe z obu stron.

Badać można też odruchy kolanowe w pozycji siedzącej chorego / kończynami zgiętymi pod kątem 100° i stopami opartymi o podłogę; jeszcze lepiej, gdy chory ma wówczas stopę zgiętą i opiera się palcami stóp lekko o podłogę. Lekarz kładzie rękę na udzie chorego, aby w yczuć skurcz