47347

oznacza harmonię między różnymi wyznawanymi przez nas poglądami i postawami, bądź też między poglądami i zachowaniem.

Dwienaiwi^    zgodności,

zawierają szereg przewidywań co do wyznaczników atrakcyjności. W myśl tych przewidywań, powinniśmy lubić ludzi, którzy zapewniają bądź przywracają zgodność w obrębie systemu naszych przekonań - np. którzy wy znają poglądy podobne do naszych i dostarczają im w ten sposób wsparcia (podobieństwo jest jednym z naisilniciszyd    atrakcyjności).

HHHMHHHi przewiduje powstawanie sympatii w stosunku do osoby, której wyrządzamy dobro, zaś antypatii- w stosunku do osoby, której sami wyrządzamy jakieś zlo. Hm przewiduje natomiast, że nasze lubienie jakiejś osoby może być konsekwencją jedynie faktu, że jesteśmy jakoś z tą osobą powiązani, czyli tw^rorzymy z nią tzw. jednostkę poznawczą. W ten właśnie sposób można wyjaśniać wiele dalej opisywanych faktów - np. że lubimy osoby często spotykane czy takie, z którymi kontaktu jedynie oczekujemy.

WYZNACZNIKI ATRAKCYJNOŚCI:

CZĘSTOŚĆ KONTAKTÓW:

Lubimy osoby często spotykane._

W klasycznym badaniu nad kształtowaniem się wzajemnych sympatii między lokatorami nowego osiedla stwierdzono, że jeżeli dowolne rodziny miały drzwi wyjściowe w odległości do 7 m, bardzo często wskazywały na siebie nawzajem, jako na blisko zaprzyjaźnione. Nie działo się tak jednak prawie wcale, kiedy dzieliła je odległość 27 lub więcej metrów (Festinger, Schachter, Back, 1950). Istotna jest jednak nie tyle sama bliskość przestrzenna, ile częstość kontaktów.

Dość oczywiste wyjaśnienie powodów, dla których często kontakty wzbudzają sympatię odwołuje się do teorii nagród i kar.

Należy odw^rołać się także do pojęcia jakim jest usuwunie niepew ności: Wszelkie nowe obiekty budzą naszą

niepewność i to tym bardziej, im bardziej są one aktywne., jest ona redukowana w miarę narastania kontaktów z nimi- coraz lepiej orientujemy się, czego po kim możemy się spodziewać. I nawet kiedy dowiadujemy się, że niczego dobrego, to sam fakt, że jednak wiemy, co to będzie, poprawia nasze samopoczucie (i nasz stosimek do często spotykanych osób).

Drugim istotnym tu pojęciem jest responsywność: partner jest responsy wny w kontakcie o tyle, o ile to, co on mówi i robi stanowi odpowiedź /respons) na nasze własne działania. Responsywność stanowi oczywiście w^pstępny warunek uzyskiwania od partnera różnych dóbr. Jednak również sama w sobie jest ona pożądana, naw^ret jeżeli nie stanowi środka do uzyskiwania innych zysków. Stanowi potwierdzenie naszej zdolności do wpływania na przebieg wydarzeń, umożliwiając powstanie naszego poczucia kontroli nad tym, co się dzieje oraz przekonania o skuteczności własnych działań.

Ogólnie rzecz biorąc, częstość kontaktów sama w sobie nie tyle sympatię budzi, co ją nasila.

ZALETY:

Setki badań dowodzą, że ocena człowieka jest tym bardziej pozytywna, im bardziej dodatnie-są jego cechy. Teza o roli zalet partnera jest banalna, choć komplikowana jest