0000057

(kwadramów siatkówki, odpowiadających dolnemu idcinkowi pola widzenia, kończą się w przyśrodkowej połowic; włókna odc hodzące z dolnych ćwiartek — w bocznej połowic; włókna zaś odchodzące z plamki żółtej — w części środkowej ciała kolankowatego bocznego. Tak samo przyśrodkowa połowa ciała kolankowatego, odpowiadająca górnej ćwiartce siatkówki a dolnej połowie pola widzenia, daje projekcję do grzbietowej wargi szczeliny ostrogowej; boczna połowa ciała kolankowatego, odpowiadająca dolnej ćwiartce siatkówki a górnej połowie pola widzenia, daje projekcję do brzuszne*] wargi szczelin} ostrygowej; wreszcie środkowa część ciała kolankowatego odpowiadająca plamce żółtej daje projekcję do ogonowej części kor) ost rogowej. Ma to znaczenie praktyczne pr/\ określaniu ubytków w polu widzenia.

Sródczaszkowa część drogi wzrokowej wiąże się pośrednio lub bezpośrednio z układem o ko ruchowym, na który składają się nerwy III, IV i VI. n. współczulny unerwiający m. tarczowy i m. oezodołow), a nawet n. twarzowy unerwiający m. okrężny oka. W samym nerwie wzrokowym znajdują się włókna prżywspólczulne n. okoni-chowego. Włókna te poprzez jądro wegetatywne u podstawę guza popielatego stwarzają łączność siatkówki z podwzgórzem-

Badania

nerwów

rokowych

Badanie narządu wzroku składa się z badania ostrości wzroku, pola widzenia, poczucia barw, obuocznego jednoczesnego widzenia, czynności mięsni ruchowych oczu oraz dna oczu. Badanie ostrości wzroku odbywa się za pomocą specjalnych tablic, najczęściej wg Snellena, badanie pola widzenia — za pomocą perymetru lub mniej dokładnie ręką u chorych obłożnie. Badanie poczucia barw odbywa się za pomocą tablic izochro-inatycznych według Ishichara, Rabkina lub innych.

Badanie dna oka

Badania dna oka odbywa się za pomocą wziernika wklęsłego, dającego obraz odwrócony i powiększony około czterokrotnie, lub za pomocą wziernika elektrycznego, dającego obraz widziany prosty i powiększony około 14-krotnic. Łatwiej jest uchwycić szczegóły na dnie oczu, jeśli źrenica jest dostatecznie szeroka lub jeśli jest poszerzona na skutek wkroplenia 1    2 kropli l°/u rozęzynu homatropiny. Trzeba jednak pa

miętać, iż badany może cierpieć na jaskrę, wówczas wkroplenic atropiny lub homatropiny może wywołać: pogorszenie, a w przypadku wzmożonego ciśnienia śródezaszkowego może spowodować napad jaskry. Dlatego należy przez badanie palcami gaiki ocznej upewnić się, czy nie zachodzi zbytnie jej napięcie. Szczególnie ostrożnym należy być przy badaniu osób starszych. Przeważnie dla obejrzenia tarczy n. wzrokowego nie musimy uciekać się do rozszerzenia źrenic za pomocą homatropiny lub atropiny. Wystarczy badać w ciemnym pokoju lub w razie bardzo wąskich źrenic starać się wywołać chwilowe rozszerzenie źrenicy przez uszczypnięcie skóry na karku po stronic badanego oka. Wówczas na skutek odruchu rzęskowa-rdzeń ióś\ ego występuje chwilowe, lecz dostatecznie długo utrzymujące się rozszerzenie źrenicy jednoimiennej.

Zaczynamy badanie od oględzin tarczy n. wzrokowego, a wiec jej barwy, granic, wypukłości, naczyń letniczych i żylnych. Z kolei oglądani} bezpośrednią okolicę tarczy, a następnie plamkę żółtą oraz całe dno oka. Jeśli nie możemy zrazu uchwycić tarczy, należy zmie-

48