Polska od 1 maja 2004 r. jest pełnoprawnym członkiem Unii Europejskiej. W ramach tworzenia podstaw wzajemnego uznawania przepisów w Polsce i w Unii Europejskiej oraz harmonizacji przepisów polskich ze wspólnotowymi został utworzony w Polsce system oceny zgodności na mocy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz.U. Nr 166, poz. 1360) i ustawy z dnia 29 sierpnia 2003 r. o zmianie ustawy o systemie oceny zgodności oraz zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 170, poz. 1652). W ten sposób prawo europejskie dotyczące zapewnienia bezpieczeństwa wyrobów zostało przeniesione do krajowego systemu prawnego.
W latach 70. i pierwszej połowie lat 80. różnice w przepisach technicznych między państwami członkowskimi UE eliminowano przez pełną harmonizację, tj. poprzez szczegółowe regulacje poszczególnych sektorów rynku, np. pojazdy mechaniczne, substancje chemiczne, artykuły spożywcze, leki. Podstawowym problemem stał się nadmiar szczegółowych przepisów i konieczność ciągłego ich dostosowywania do szybko następującego postępu technicznego. Taka metoda usuwania barier technicznych w handlu nie odpowiadała tempu integracji europejskiej. Dlatego w 1985 r. Rada przyjęła uchwałę dotyczącą nowego podejścia do harmonizacji technicznej i normalizacji (Dz.Urz. Nr C 136 z dnia 7 czerwca 1985 r.). Owo nowe podejście oznacza ustanawianie w prawie Unii tzw. wymagań zasadniczych zamiast szczegółowych parametrów technicznych. Zasady określone w uchwale stały się podstawą tzw. dyrektyw nowego podejścia.
Ich istota sprowadza się do kilku podstawowych reguł:
• przedmiotem harmonizacji są wyłącznie przepisy związane z bezpieczeństwem, zdrowiem i ochroną środowiska oraz interesu publicznego,
“ dyrektywy harmonizacyjne zawierają tylko zasadnicze wymagania, natomiast szczegóły techniczne zawarte są w odpowiednich, zharmonizowanych normach europejskich EN, których stosowanie jest dobrowolne; wyroby wytworzone zgodnie ze zharmonizowanymi normami uważa się za spełniające zasadnicze wymagania dotyczące zdrowia i bezpieczeństwa właściwej dyrektywy,
• wyrób, który spełnia wymagania dyrektyw i posiada oznakowanie CE, ma prawo być wprowadzony na rynek dowolnego państwa członkowskiego Unii Europejskiej.
‘Nowe Podejście’ zostało w 1989 r. uzupełnione przez tzw. ‘Globalne Podejście’ do badań i certyfikacji, które określa obowiązujące w Unii Europejskiej zasady oceny zgodności wyrobów z przepisami i normami. W ramach ‘Globalnego Podejścia’ wyodrębniono osiem podstawowych modułów, na których mogą być oparte pro-
53