007 8

węzła. Wykorzystując je jako wektory jednostkowe wzdłuż poszczególnych osi krystalograficznych X, V, Z, położenie dowolnego

Tabl ica. i . i

Charahtorys t yka układdw krys ( a l ojro/ i cenych

u. p.	układ	- Cechy geotnti rycinę komórki.
		kc*ty miedzy on Lam i k r y■i alografi c ornymi	j *dno«ŁkL ofliow#
1	RtguLarny	ct =Q -y = oo^c	a = b = c O o o
2	T«lragona Lny	a * f? * y - t>o°	a = b c o o o
a	Rombowy	a ~ ft - y - so°	a * b * c o o o
*	Jtdnotkoihy	O _ O cl = y = oo fi X oa	a * b * C o o O
3	Trój skoiny	a * f) * y <*, fl, Y * ^oa°	a * b * c O o o
a	H*kia g ona Lny	~ o o a = /? = po ; y = 120	a = b c o o o
	Trygonalny (lub) Forobo*dryczT>y	- o o a = fi » po ; y = 1 z o a = /5 = y ^po°	a = b ^ c o o O a = b jł c o o o

Rys. i ■ 3. ŚciCLTLa jednostkoioa kryształu

Rys.1.4. Kształt komo rek sieciowych i czworościanów zasadniczych w poszczególnych układach krystalograficznych

węzła. Wykorzystując je jako wektory jednostkowe wzdłuż poszczególnych osi krystalograficznych X, Y, Z, położenie dowolnego węzła można zapisać jako wektor wypadkowy:

R = x a_Q + y b_Q + z C_Q    (I-D

Symbole x, y, z oznaczają liczbę jednostek na poszczególnych osiach X, Y, Z. Współrzędne ujemne mają nad odpowiadającą im liczbą znak minus, np.l, 3, 0. Punkt początku układu posiada współrzędne 0, 0, 0,a rozważania nad położeniem punktów sprowadza się w zasadzie do jednej komórki elementarnej. Całą sieć jak wiadomo da się odtworzyć przez jej translację.Symbole punktów leżących wewnątrz komórki elementarnej będą wyrażone ułamkami jednostek osiowych - rys.1.5.

Obliczając liczbę atomów w komórce krystalicznej należy mieć na uwadze fakt, że atom narożny należy do ośmiu komórek, atom leżący na krawędzi należy do czterech komórek, atom leżący na

11