8
Działania niepożądane:
• hipokaliemia - grozi zaburzeniami rytmu serca
• hipomagnezemia
• hiperlipidemia - stosowanie tiazydów może powodować wzrost stężenia triglicerydów i cholesterolu; zaleca się w miarę możliwości unikanie leczenia tiazydami u chorych z zaburzeniami lipidowymi.
• hiperglikemia; u chorych na cukrzycę tiazydy zwiększają ryzyko powikłań naczyniowych (mikroangiopatie).
• hiperurykemia
• przy długotrwałym stosowaniu może wystąpić hipochloremiczna zasadowica metaboliczna
Działania rzadziej występujące:
• zaburzenia żołądkowo-j elito we, zapalenie wątroby, zapalenie trzustki
• hematotoksyczność - anemia, leukopenia, trombocytopenia
• oun - bóle i zawroty głowy, dreszcze, zaburzenia widzenia
• śródmiąższowe zapalenie płuc Interakcje:
• w wyniku wywoływania hipokaliemii nasilają działanie glikozydów nasercowych aż do objawów zatrucia; można łączyć glikozydy nasercowe i tiazydy pod warunkiem suplementeacji potasu.
• NLPZ i glikokortykosteroidy zmniejszają moczopędne (w tym hipotensyjne) działanie tiazydów
• jednoczesne stosowanie glikokortykosteroidów i beta-adrenomimetyków sprzyja utracie potasu
♦♦♦ u pacjentów z cukrzycą przyjmujących tiazydy istnieje niekiedy konieczność zwiększenia dawki leków przeciwcukrzycowych
• tiazydy mogą osłabiać działanie doustnych leków przeciwzakrzepowych pochodnych kumaryny
• łączne stosowanie tiazydów i leków moczopędnych oszczędzających potas może być przyczyną zaburzeń czynności nerek, jakkolwiek łączy się nieraz obie grypy leków
♦♦♦ łączne stosowanie z antybiotykami aminoglikozydowymi nasila ich działanie nefrotoksyczne
♦> w celu osiągnięcia intensywniejszego działania moczopędnego praktykuje się łączenie leków tiazydowych z diuretykami pętlowymi —► ze względu na to, iż obydwie grupy leków mają odmienne punkty uchwytu wy stępuje zjawisko potencjalizacji (= synergizm hiperaddycyjny).
T. M.