22. „Analizowałem rolę poszczególnych instrumentów w utworze, ze słyszanych szczególne wrażenie wywarł na mniej róg.”
25. „Podniecenie, odczucie czegoś ważnego, przeczucie jakiegoś dramatu. Koniec tej części ulgi nie .przynosi, powstaje pewność dalszego ciągu.” 30. „Ciągłe zmiany napięć i odprężeń, zakończenie nie uspakaja, budzi oczekiwanie czegoś nowego.”
38. „Początkowo słuchałam bardzo uważnie. Odbierałam piękno muzyki, potem myślałam o moich uczniach, ich sposobie słuchania, myślałam o epidiaskopie i zasłonkach do okien w klasie. Pod koniec znów byłam uważna, myślałam o symfonii zwanej losową; jaki też los chciał kompozytor wyrazić, zły} dobry?”
40. „Sprawdzałam, na ile znam tę symfonię, śledziłam kolejno wejścia instrumentów, określając ich nazwy, wejścia tematów w różnych tonacjach”.
Stan płyty i odbioru był w -tym odsłuchaniu rzeczywiście zły. Lecz charakterystyczne jest, .że na te braki techniczne .uwagę zwróciły tylko dwie osoby z czterdziestu słuchających. Poza tym należy zauważyć, że mimo .pewnego (podobieństwa człomkóiw grupy (przedstawiciele tego samego zawodu), nie .było (podobnych wypowiedzi o własnym stanie jpsychiczmym. Różnorodność przeżyć i myśli towarzyszących swobodnemu słuchaniu muzyki jest faktem sprawdzonym. Z tych myśli i przeżyć można z .powodzeniem wnioskować o .typie ;i historii danego słuchacza.
Inaczej ma się .sprawa odbioru, gdy słuchaczom podany zostaje cel słuchania lub otrzymują zadania do wykonania w trakcie słuchania. Tutaj wyniki otrzymałem zaskakująco podobne; miało to miejsce przy (Sprawdzeniu trafności -sformułowań określających wyraz muzyczny, według listy K. Hevner (zob. s. 244).
Zbieżność w doborze przymiotników do .charakterystyki wyrazu muzycznego słuchanego utworu (III Symfonii Beethovena) była ponad 90-procentówa. .Słuchaczami byli muzycy zawodowi różnych specjalności (46 osób).
Niepodobna sklasyfikować wszystkich sposobów przeżywania muzyki d reagowania na nią, zwłaszcza jeśli chódzi ,o percepcję dzieł awangardowych. Przytoczone opisy pewnych typów percepcji wskazują jedynie na ogólne ukierunkoiwiainie procesów odbiorczych, które .można .wyróżnić wredług (kryteriów przyjętych przez WróblOwą i innych badaczy. Tutaj istotne jest z/danie sobie sprawy z faktu, że rodzaj przeżycia muzycznego tu słuchacza, jego głębia i bogactwo, zależą nie tylko od rodzaju samej .muzyki, lecz