010 3

znać umieć utrzymywać w stanie aktualnym, posługiwać się nimi z wprawy i niezawodną pewnością, wreszcie -umieć wydobyć z nich informacje potrzebne w danej chwili i w danych okolicznościach.

Z uwagi na fakt, iż statki uprawiające żeglugę międzynarodową posługują się prawie wyłącznie pomocami Admiralicji Brytyjskiej, używając innych tylko na niektórych akwenach lub w szczególnych okolicznościach, w niniejszej pracy omówione zostały wyłącznie pomoce nawigacyjne opracowane w języku angielskim. W związku z tym od Czytelnika wymagana jest znajomość tego języka, przynajmniej bierna. Należy jednak pamiętać, iż publikacje nautyczne cechuje specyficzny język, operujący ograniczoną liczbą słów fachowych oraz określeń wchodzących w zakres języka potocznego. Wszystkim Czytelnikom, którzy słabo znają język angielski w zakresie fachowego słownictwa, autor poleca niedawno wydany Słownik morski Szymona Milewskiego [23] oraz Słownik nawigacyjny, suplement do morskich map i publikacji nawigacyjnych Henryka Wysockiego i Stefana Wisły [48].

Autor założył ponadto, iż Czytelnik ma dostęp do omawianych wydawnictw i zamierza opanować posługiwanie się nimi za pomocą niniejszego opracowania. Dlatego też zamieszczono w nim tylko te wycinki oraz rysunki, które są niezbędne do objaśnienia sposobu posługiwania się poszczególnymi publikacjami lub ułatwiają w znaczny stopniu ich opis, przyjmując jednocześnie, iż kompletny zestaw omawianego wydawnictwa Czytelnik znajdzie w dostępnym mu zbiorze pomocy nawigacyjnych.

W związku z tym, iż w ostatnim czasie doszło do kilku poważniejszych zmian w układzie „Wiadomości Żeglarskich", autor zdecydował się zamieścić w załączniku 1 cały jeden zeszyt Admiralty Notices to Mariners. Ze względu na reprezentatywny układ treści wybrał numer 51/1999 wydany 23 grudnia 1999¹.

Wydanie skryptu w nietypowym dla publikacji WSM formacie A4 nie jest przypadkowe, w takim właśnie formacie wydawane są obecnie wszystkie publikacje hydrograficzne Admiralicji („Wiadomości Żeglarskie”, locje, spisy świateł, spisy sygnałów radiowych, tablice i atlasy pływów itd.) oprócz map i katalogów.

W wyniku przyjętych założeń niniejszy skrypt powinien stać się dla mniej doświadczonego nawigatora niejako przewodnikiem, który ułatwi mu pokonanie trudności związanych z obszerną i różnorodną problematyką map oraz wydawnictw nawigacyjnych, użytą w nich terminologią, a także słownictwem w obcym języku.

Obecne wydanie skryptu zostało poprawione, uzupełnione i dostosowane do zmian poczynionych przez Admiralicję. Dodany w poprzednim wydaniu rozdział dziesiąty, poświęcony serwisowi map elektronicznych ARCS (Admiralty Raster Chart Sen/ice) został rozbudowany. W załączniku 4 podano przykłady korekty map z wykorzystaniem trejsingów (kalek) [17].

Autor pragnie wyrazić podziękowanie recenzentowi prof.dr.inż.kpt.i.w. Mirosławowi Jurdzińskiemu za wnikliwą i konstruktywną krytykę opracowania oraz cenne uwagi i spostrzeżenia, które doprowadziły do wzbogacenia treści i formy skryptu.

Specjalne podziękowania należą się także pani Teresie Majer, która w ekspresowym tempie przygotowała maszynopis obecnego, piątego wydania skryptu, pani mgr Ewie Qiedziun za redakcję, opracowanie i przygotowanie tekstu do druku oraz mojej żonie Jolancie za wydatną pomoc w korekcie autorskiej.

Adam Weintrit

pdynia, 17 stycznia 2000 r.

10

1

W pierwszych trzech wydaniach w załączniku zamieszczono zeszyt Admiralty Notices to Mariners nr 51 z 31 grudnia 1992, w wydaniu czwartym zeszyt WtWsnr 51 z 19 grudnia 1996 r.