0000102

Jądro pasma rdzeniowego, tj. zstępującego nerwu V przewodzi przeważnie bodźce bólowe i cieplikowe, podczas gdy jego jądro główne — bodźce dotykowe. Stąd uszkodzenie pasma rdzeniowego n. V prowadzi do obniżenia lub zniesienia czucia bólu i ciepła połowy twarzy tej samej strony przy zachowanym lub nieco tylko obniżonym czuciu dotyku rozszczepienie czucia): jeśli uszkodzenie to ogranicza się do dolnej części korzonka zstępującego, wówczas zaburzenie rozszc/epienne czucia dotyczy tylko czoła (T gałązka n. V).

Zwój Gassera w środkowej jamie czaszki oddaje drobne gałązki do twardówki mcnirtgei), namiotu i sierpa mózgu, otrzymuje zaś włókienka współ czubie ze splotu szyjiio-tętniczego. Ze zwoju Gassera odchodzą a duże gałęzie. Stosownie do obszaru, jaki każda z tych gałęzi unerwia, a mianowicie oko, szczęka górna i żuchwa. nazywamy gałąź I nerwem ocznym (n. ophtlialmicus). gałąź II — n. szczękowym (n. ma\Ularls), gałąź III - n. żuchwowym (n. mandibularis).

Nerw oczny unerwia czuciowe gałkę oczną, spojów kę, rogów kę, gruczoł łzow v. śluzówkę górnej części jamy nosa, skóro nosa, powieki górnej, czoła oraz części przedniej owłosionej skóry głowy aż do szczytu czaszki.

Nerw szczękowy unerwia czuciowo skórę wargi górnej, nosa i przylegających części policzka, skórę powieki dolnej, nadto zęby górne, błonę śluzową szczęki, podniebienia twardego, języczka podniebiennego, migdałków, nosogardzieli, ucha środków ego i dolnej części jamy nosa.

Nerw żuchwowy unerwia czuciowo skórę dolnej części twarzy, tylnej części skroili, przedniej części przewodu słuchowego zewnętrznego, dolną wargę, dolne zęby oraz błonę śluzową dolnego dziąsła, języka, dna jamy ustnej, policzków, ślinianki. Od n. żuchwowego odchodzą gałązki do zwojów usznego i podszczęko-wego.

Zauważyć należy, iż obszar unerwienia skóry przez n. V jest do pewnego stopnia autonomiczny w tym sensie, iż nie bierze w nim udziału żaden inny nerw: jedynie małżowina uszna unerwiana jest poza nerwem trójdzielnym również przez nerwy szyjne i nerw błędny.

Część ruchowa n. V posiada swe jądro w głębi środkowej trzeciej części mostu w tej samej płaszczyźnie strzałkowej co i jądro n. YII. lecz znacznie ku przodowi od niego. Włókna tego jądra tworzą korzonek ruchowy n. V.

Część ruchowa n. V unerwia wdaściw e mięśnie żucia, a więc żwacz, mięsień skroniowy i mięśnie skrzydłowe (m. pterygóidei . nadto mięśnie z nim współdziałające, jak mięsień żuchw owo-gnykowy (m. mylohyóideusoraz przedni brzusiec mięśnia dw ubr/uścowego (m. bwenlcr \ wreszcie mięsień naprężaez błony bębenkowej (m. tensor tym pani''.

Korzonek ruchowy nerwu trójdzielnego jest więc nerwem przeznaczonym dla ruchów żuchwy przy żuciu oraz mowie i współdziała pod tym względem z nerwem mimicznym, tj. twarzowym, oraz z nerwem pod językowym. Również w połykaniu bierze on żywy udział za pomocą mięśni żuchw ouo-snykowego i przedniego brzuśca mięśnia dwubrzuścowego, wspomagając w tym zakresie nerw językowo-gardłowy. który wraz z nerwem błędnym unerwia mięsień naprężaez podniebienia miękkiego fm. tensor veli palatini . Znaczenie korzonka ruchowego nerwu trójdzielnego we wszystkich tych aktach ruchowych jest tym większe, iż jednoczesne unerwienie czuciowe przez korzonek czuciowy tego nerwu stwarza doskonałą kontrolę nad ruchami żucia i połykania. Wyłączenie z czynności nerwu trójdzielnego powoduje nie tylko porażenie mięśni unerwianych przez ten nerw, ale również i zaburzenie czynności mięśni współdziałających unerwianych przez inne nerwy.

Badanie n. trójdzielne g o odbywa się w ten sposób, iż najpierw badamy zachowanie się korzonka czuciowego, a potem ruchowego.

93