Zakres unerwienia skóry przez gałąź I odgraniczony jest przyśrodkowo przez linię biegnącą od koniuszka nosa ku przyśrodkowemu kątowi szpary powiekowej, dalej wzdłuż brzegu górnej powieki do kąta zewnętrznego szpary, a stąd luków ato-wklęshm odcinkiem ku górze aż do jednej trzeciej górnej części linii ciemieniowo-usznej.
Zakres unerwienia skóry przez gałąź II odgraniczony jest przyśrodkowo przez linię boczną obszaru unerwianego przez gałąź I, bocznie zas przez linię łukowato-wypukłą, biegnącą od kąta ust do połowy luku jarzmowego oraz dalej ku górze poprzez, skroń ku ciemieniu, gdzie styka się z boczną granicą obszaru pierwszego.
Zakres unerwienia skóry przez gałąź III odgraniczony jest przyśrodkowo przez linię boczną obszaru unerwianego przez gałąź lł, bocznic zaś przez linię „ciemieniowo-uszno-bródkową".
Znajomość zakresu unerwienia poszczególnych gałęzi n. Y jest ważna ze względu na możliwość dokładnego umiejscowienia schorzenia.
Odruch
kichania
Odruch padnie bienny i gardłowy
Badanie czucia powierzchniowego odbywa się tu tak samo, jak badanie w ogóle tego rodzaju czucia, a więc czucia dotyku za pomocą lekkiego dotknięcia watką, pędzelkiem lub palcem, czucia bólu — za pomocą delikatnego ukłucia szpilką, czucia ciepła — za pomocą krótkiego przyłożenia probówki z wodą gorącą lub zimną, ewentualnie watki przepojonej eterem. Przy badaniu czucia dotyku należy pamiętać o tym, iż głęboki ucisk oraz czucie mięśniowe przewodzone są przez nerw trójdzielny. W razie uszkodzenia gałęzi czuciowych n. trójdzielnego występuje nicdoczulica lub znieczulenie w obrębie unerwienia poszczególnych gałęzi. Poza tym w uszkodzeniach ł gałęzi słabną lub znikają odruchy spojówkowy i rogówkowy przy dotyku spojówki lub rogówki oraz odruch kichania przy drażnieniu górnego odcinka błony śluzowej nosa; w uszkodzeniach łl gałęzi odruchu kichania nie ma lub jest osłabiony, również przy drażnieniu dolnego odcinka błony śluzowej nosa; brak jest wówczas też odruchu podniebiennego, polegającego na uniesieniu łuku podniebiennego przy dotyku szpatułką podniebienia miękkiego. Odruchy podniebienne odróżnić należy od gardłowych, które wywołujemy dotykając, szpatułką tylnej ściany gardła, powodując ruchy wymiotne. Ramieniem doprowadzającym tych odruchów są włókna nerwów IX, a odprowadzającym włókna nerwów X. Ponieważ odruchv podniebienne oraz kichania często są słabe lub nawet mogą być nieobecne u ludzi zdrowych, toteż jedynie jednostronny brak ich posiadać może właściwą wartość kliniczną.
W razie uszkodzenia III gałęzi wystąpić mogą rzadko zaburzenia smaku w obrębie -/s przednich części języka, bowiem jedna z gałązek n. lingua-lis) zbiera z tego obszaru włókna smakowe, które z kolei poprzez strunę bębenkową wnikają do pnia nerwu twarzowego. Dlatego to porażeniom nerwu twarzowego towarzyszą często zaburzenia smakowe (ageusia). Tylna V3 część błony śluzowej języka unerwiona jest smakowo przez nerw IX.
95