4° Stertując z ostatnio otrzymonego przepływu (dla wszystkich łuków sieci S*) wyznaczamy nowy przepływ maksymalny f, realizując procedurę cechowania z algorytmu wyznaczenie maksy-■sinego przepływu w podsieci łuków dopuszczalnych. Po uzyskaniu togo nowego przepływu Baksyaalnego, zapamiętujemy cechy uzyskane w ostatnia kroku cechowania, wierzchołki ocechowano w tym ostatnim kroku tworzy zbiór Xj, a nleocechowane - zbiór X2 (XjC/Xj • X).
Pytamy, czy wszystkie łukl <x,t> , xtT są nasycona?
TAKt KONIEC - otrzymany przepływ na zbiorze łuków U Jest
przepływem zaspokajającym o minimalnym koszcie w sieci S. NIE i Pytamy, czy V • ?
TAKI KONIEC - nie latnloje przepływ zaspokajający w sieci S
NIE i Przechodzimy do punktu 5°.
5° Zmieniamy potencjały X(x) wierzchołków w następujący spo-
oób t
Wyznaczamy zbioryt
Aj -{<x.y>tU*i X€ Xj, ytx2, k* (x,y)>I (y) -'3T(x)}ł Aj .{<x,y>£U*t x£X2, yeXj. k*(x,y)<S(y) - 3f(x)}.
Następnie wyznaczamy i
Ody Aj - 9 i
min [(X(y) -X(*)) - $ (k.y)1. \ t 9 i
Ux4>eA* ody Aj - 9 ;
cT ■ min |dj. tfjj.
Zwiększamy o wartość 6 potencjały 3C(x) wierzchołków nalatę -
cych do zbioru X9. Z nowymi wartościami potencjałów przechodzimy
o ^
do punktu 3 •
Przykład 13.1
Wyznaczymy opisanym algorytmem przepływ zaspokajaj«cy o najmniejszym koszcie w sieci S • <G, (a), {h,k}> przedstawionej na rys.13.3. wartości a(x) sę przedstawiona przy wierzchołkach, wartości h(x,y) przyjęto jako nieograniczona (w prostokątach), wartości k(x,y) sę przedstawiona w trójkątach.
Ryt.13.3
Po poszerzaniu elaci 8, o wierzchołki e 1 tQ oraz zbiory łuków UB 1 Ufc. Ot rzymujeay eleć S* • <G? {a*’} ł « k*}> przodoto -wionę na rys.13.4. Wartości funkcji ł? przadatawlona a« w prostokątach, a wartości k* w trójkątach.
Ryt.13.4
Przyjaujany wartości potancjałów X(x) ■ 0 (liczby w kółkach przadatawiających wlarzchołkl alacl na rye.13.8), • zbiór łuków dopuazczalnych {<x,y>} (przaz która aoina caohować wlarzchołkl zgodnla z procadurą wyznaczania przapływu aakayaalnaflo) wyznaczaay z0odnla z warunklaa k(x,y) - X(y) -T(x)i (patrz ryt.13.5). ♦
217