0000129

BRONISŁAW ST ACHÓW SKJ, JERZY KACZMAREK. EWA KRZYSZTOF

PRZYDATNOŚĆ BADAŃ ELEKTROENCEFALOGRAFICZNYCH W NIEKTÓRYCH ZESPOŁACH BÓLÓW SZYJNOPOCHODNYCH

Z Kliniki Neurochirurgii Instytutu Chorób Układu Nerwowego i Narządów Zmysłów AM w Poznaniu Kierownik Kiniki: doc. dr hab. med. F. Tokarz.

W klinicznej ocenie zespołu bólów szyjnopochodnych dużą wartość diagnostyczną posiadają również badania elektroencefalograficzne. Badania takie przeprowadziliśmy u 73 chorych z bólowym zespołem: szyjnym, szyjno-potylicznym, szyjno-ramiennym neuralgicznym i naczyniowym, szyjno-głowowym naczyniowym i różnoobjawowym.

W badaniu wstępnym zwykłym, przeprowadzonym bez dodatkowych obciążeń rejestruje się przeważnie zapis niskonapięciowy, pojedyncze fale ostre bądź wolne; wyjątkowo czynność napadową. Zbiorcze zestawienie nasilenia omawianych zmian elektroencefalograficznych towarzyszących poszczególnym zespołom ilustruje tab. I.

Tabela I

Zmiany w zapisie eeg w badaniu zwykłym

_»_

	Zespół bólowy
Cechy zapisu	szyjny i szyjno-	migrenowy	uciskowo-nie-
	-potyliczny		drożnościowy
Zapis niskonapięciowy	+	+	+4-
Fale ostre	+	+	++
Fale wolne	+	+	>+'+ +
Czynność napadowa — wolna	_	_	+
Czynność szybka ciągła lub napadowa	—	+	+

Następnie przeprowadzaliśmy próby czynnościowe, podczas których wykonywano zapis elektroencefalograficzny. Przeprowadzano kolejno trzy próby:

1)    ucisk ręczny, prawej lub lewej tętnicy kręgowej,

2)    odchylenie głowy,

3)    skręt boczny głowy naprzemienny, powodujący rozciąganie tętnic kręgowych.

Trzyminutowy ucisk ręczny tętnicy kręgowej u zdrowego człowieka powoduje — co najwyżej — śladowe zmiany w zapisie eeg (1, 2, 3), natomiast odchylenie lub skręt głowy nie wywołuje żadnych zmian.

W warunkach patologicznych w przypadku zespołów bólowych szyjnych i szyjno-potylicznych zmiany stwierdzane w badaniu zwykłym (ryc. 1A) tylko nieznacznie narastają w czasie prób czynnościowych; zwykle w postaci czyn-