0224

chowe mrużenie oczu u osób źle widzących lub przy słabym oświetleniu. Spowodowane to jest dążeniem do zmniejszenia skutków aberracji sferycznej, aby choć tą drogą uzyskać poprawę jakości obrazu, a przez to widzenia. Barwne otoczki obrazów w dołku środkowym, związane z aberracją chromatyczną, nie mają większej szerokości niż wymiary czopków. Ponieważ poszczególna komórka fotoczuła siatkówki nie jest czuła na rozkład energii na jej powierzchni, więc wszystko jedno, czy powierzchnia jest oświetlona światłem białym, tj. wymieszanymi barwami tęczy, czy uporządkowanymi. Stąd wielkość tej aberracji jest poza zakresem percepcji oka.

12.2.2. Zdolność rozdzielcza oka

Element ustalający przekrój wiązek światła tworzących obraz, w oku stanowi źrenica, która poprzez odpowiednie ośrodki mózgowe i układ nerwowy jest połączona z siatkówką pętlą ujemnego sprzężenia zwrotnego pełniąc rolę efektora układu automatycznej regulacji strumienia świetlnego wpadającego do oka. Średnica źrenicy decyduje, jak wiemy, o zdolności rozdzielczej układu optycznego oka, wpływając w ten sposób na ostrość widzenia. Obliczmy (wzór 12.14), jaki jest kąt widzenia a odpowiadający zdolności rozdzielczej, gdy średnica źrenicy d_i — 3 mm (przeciętna wielkość przy prawidłowym oświetleniu), a długość fali X = 600 nm.

1.22 X

~dT

S 0,28 • 10 ³ rad = 1'

0,005

60⁰ 40°    20°    0°    20°    40° 60^

Kat widzenia

Strona nosowa    Strona skroniowa

0,730 • 10 ³

~~3~

Pręciki

Czopki

Komórki

bipolarne

Kierunek

światła

a

Komorki ganglionowe

Warstwa

włókien

nerwowych

Ryc. 12.16. Zdolność rozdzielcza oka gwałtownie maleje ze wzrostem kąta widzenia (c) oraz zależna jest od adaptacji; związane jest to ze złożoną strukturą siatkówki (a), szczególnie z rozmieszczeniem czopków i pręcików (b).

231