048 9

2.    Zważyć badane łączniki wpisując ich masy do tabeli 7.1.

3.    Zamocować kolejno badane łączniki w maszynie wytrzymałościowej, włączyć rejestrator f=f(P) i obciążać łącznik do zadanej wartości siły P, następnie odciążać powracając z obciążeniem do zera.

Tabela 7.1

Nr	Sprężyna		Masa A# [gl	Energia zmagaz. A [N/mm]	Energia oddana A' [N/mm]	Współcz. efektyw. tłumień. ¥	Współcz. akumul. energii T [Nmm/mm'^1]	Sztyw ność oblicz. C [N/mm]	Sztyw ność wyzn. Cir [N/mm]
a	Śrubowa walcowa
b	Łącznik gumowy
c	Pakiet sprężyn talerzo wych	1
		2
^d	Resor wielopiórowy

Opracowanie wyników pomiarów

1.    Przerysować wykresy z maszyny wytrzymałościowej na papier milimetrowy przyjmując na osi odciętych odkształcenie /, na osi rzędnych obciążenia P.

2.    Splanimetrować wykresy i określić dla każdego łącznika ilość energii (A) zmagazynowanej w czasie obciążania i ilość energii (A') oddanej w czasie odciążania.

3.    Obliczyć współczynnik zdolności akumulowania energii T z zależności

T

A

V

o

gdzie: V = Mly - objętość łącznika, w cm , Ystali = ⁷>⁸⁵ g^/cm3’

Ygumy =    ....... (°>⁵ + 2 g/cm³).

48