04 16

17

Rys. 2. Płytka drukowana sondy logicznej (skala 1:1)

Rys. 3. Rozmieszczenie elementów na płytce drukowanej sondy logicznej

SONDA LOGICZNA

Podczas uruchamiania i testowania uktadów cyfrowych potrzebne jest określanie stanów logicznych oraz wykrywanie aktywności uktadów taktujących.

Układ przedstawiony na rys. 1 może być stosowany do testowania układów logicznych TTL i CMOS, czyli do wskazywania stanów logicznych oraz aktywności układów taktujących (zegarowych) o częstotliwościach od pojedynczych herców do kilkunastu megaherców, w dowolnych punktach układu.

Głównym składnikiem sondy jest komparator okienkowy wykonany przy użyciu scalonego podwójnego komparatora LM319. Wejście nieodwracające komparatora U1B i wejście odwracające U1A są spolaryzowane napięciami określającymi poziomy logiczne. To pierwsze jest spolaryzowane napięciem ok. 2 V (przy pracy TTL) lub 80% napięcia zasilania (CMOS), a drugie odpowiednio 0,8 V i 20% napięcia zasilania.

Stan logiczny wyjścia komparatora U1B zmienia się z wysokiego na niski wówczas, gdy napięcie na wejściu przekroczy ustawioną wartość odniesienia. W rezultacie obserwuje się świecenie diody D1 (czerwona), co oznacza, że na wejściu występuje wysoki stan logiczny. Analogicznie, w przypadku doprowadzenia do wejścia sondy napięcia o wartości mniejszej od mniejszej wartości napięcia odniesienia, następuje zmiana stanu wyjścia komparatora U1A i świecenie diody D2 (zielona).

Wejście sondy jest połączone z wejściem inwertera U2A przez kondensator C1, którego zadaniem jest przenoszenie sygnałów zmiennoprądowych, np. sygnałów zegarowych. Inwerter U2A działa jako bufor i przenosi zbocza sygnałów do następnego inwertera U2B działającego jako przerzutnik monostabilny. Dodatnie sprzężenie zwrotne z wyjścia inwertera U2C do wejścia U2B blokuje wejście sondy powodując, że podczas rozładowywania się kondensatora C3 (0,47 pF) przez rezystor R10 (4,7 MQ) kolej

ne impulsy sygnału taktującego są ignorowane. Inwerter U2D steruje świeceniem diody D6 (żółta) wskazującej obecność na wejściu sondy sygnału zmiennego. Ten sam sygnał jest wykorzystywany do sterowania pracą oscylatora utworzonego przez in-wertery U2E i U2F. Sygnał wyjściowy oscylatora, przez tranzystor T1, uruchamia sygnalizator dźwiękowy.

Na rys. 2 przedstawiono płytkę drukowaną układu, a na rys. 3 rozmieszczenie elementów.    (er) ■

Radioelektronik Audio-HiFi-Video 4/2009