057 2

Wyroby muszą być znakowane w sposób uwzględniający powyższą klasyfikację według poniższego ogólnego schematu.

rv<rł-j mn/tiil-irn-l PM_R_ 1 OOS I 7VfP i rwon i s a

nazwa wyrobu nr normy    grupa rodzaj typ wymiary klasa sortyment

Połączenie określonych cech wyrobu, zdefiniowanych według każdego z kryteriów klasyfikacyjnych, wyznacza w sposób jednoznaczny przeznaczenie i dopuszczalne zastosowanie wyrobu. W tabeli 2.18 porównano rodzaje cegieł budowlanych i ceramicznych pustaków ściennych.

Drążenia w elemencie ściennym są dopuszczalne tylko w takiej ilości i kształcie, aby nie spowodowały obniżenia klasy wytrzymałościowej wyrobu. Mogą stanowić w cegłach 10-r40%, a w pustakach 2CU50% (w wielkogabarytowych pustakach poryzowanych szczeliny i otwory chwytowe mogą zajmować nawet 25-f75%).

Najnowszą generacją ceramicznych materiałów ściennych są wielkogabarytowe, wysoko drążone pustaki poryzowane, przeznaczone do łączenia w murze, z udziałem jak najmniejszej ilości spoin. Uzasadnieniem produkcji tego rodzaju wyrobów budowlanych jest zapewnienie bardzo dobrych właściwości izolacyjnych przegród budowlanych, spełniających wymagania w zakresie dopuszczalnej przenikałności cieplnej ścian pomieszczeń mieszkalnych. Właściwości te są uzyskiwane w wyniku równoczesnego prowadzenia następujących procesów technologicznych:

1.    poryzacji tworzywa ceramicznego pustaka,

2.    wykonania w elemencie drążeń w optymalnej ilości i o określonym kształcie,

3.    nadanie ściankom przyłączeniowym (prostopadłym do lica ściany) kształtu pozwalającego na ograniczenie lub wyeliminowanie pionowych spoin między nimi.

W efekcie wymienionych zabiegów technologicznych, uzyskuje się pustaki przeznaczone do różnego sposobu murowania. Wyróżnić można wyroby przeznaczone do murowania:

-    zwykłego - tzn. ze spoiną zwykłą, o grubości KU 12 mm, z zaprawy tradycyjnej (w ścianie budynku widoczne są spoiny pionowe i poziome);

-    na suchy styk - pustaki mają w środku ścianek przyłączeniowych pionową kieszeń (jedną lub kilka, w zależności od długości pustaka) przeznaczoną do wypełnienia zaprawą; połączenie dwóch pustaków uzyskuje się przez ścisłe dostawienie do siebie pustaków ściankami przyłączeniowymi i wypełnienie zaprawą powstałych między nimi kieszeni (w licu ściany budynku brak jest widocznych spoin pionowych);

-    na wpust-wypust - ściany boczne pustaka mają ukształtowane wpusty i wypusty, które, po dosunięciu do siebie sąsiednich elementów, zazębiając się, tworzą szczelne połączenie warstwy poziomej ściany (w ścianie nie ma spoin pionowych);

-    z pocienioną spoiną poziomą - stosowane są specjalne zaprawy lub kleje, przy czym grubość spoiny poziomej nie przekracza 3 mm.

63