- jednakową wartość temperatury gazu w całym wymienniku ciepła,
- stałą temperaturę ścianek elementów tworzących przestrzeń roboczą,
- doskonałe mieszanie gazu znajdującego się w cylindrach,
- sinusoidalną zmianę objętości przestrzeni sprężania i rozprężania z wymaganym kątern przesunięcia fazowego a .
Do czasu rozpowszechnienia komputerowych metod obliczeń model Schmidta był uważany za najdokładniejszy i umożliwiał przeprowadzenie wstępnych obliczeń projektowych. Aktualnie znaczenie jego zmalało i dlatego w tym punkcie przedstawiono jedynie jego zarys obejmujący następujące zależności:
- objętość przestrzeni rozprężania
V = 0.5 V (1 + cosad (3.1)
- objętość przestrzeni sprężania
V = 0.5 V [1 + cos(<p-a) I (3.2)
- objętość przestrzeni martwej, stanowiącej sumę wszystkich stałych obję-■ tości przestrzeni roboczej
V
o
X V
SE
(3.3)
gdzie X - współczynnik objętości martwej,
- całkowita masa gazu znajdującego się w przestrzeni roboczej
p |
V E |
P |
V c |
P ^ U |
R |
T E |
R |
7 K |
R T D |
(3.4)
Wykorzystując podaną w rozdziale 1 def inicję współczynnika temperatur r, po przekształceniach wzorów (3.1) do (3.4) otrzymuje się zależności na:
(3.5)
- chwilowe ciśnienie gazu K
P ~
B [1 + <5 coslip - 6)j
gdzie:
2 rn R T
K =
tg0 =
h sina
t + k cosa 0 - kąt, przy którym ciśnienie p
= P
inni
69