073 4

/

Ryc. 4.14. Ilustracja graficzna zmiany częstotliwości światła w rozprasza mu dynamicznym.

Wyjaśnienie dynamicznego rozpraszania światła podali niezależnie Smoluchow-%ki i Einstein, opierając się na zjawisku flukiuacji lokalnych. Dokładny opis tego zjawiska wykracza poza ramy podręcznika. Należy jeszcze upomnieć, że praktyczne wykorzystanie teorii fluktuacji nastąpiło dopiero po wynalezieniu laserów i detektorów’ zdolnych do pomiaru niewielkiego poszerzenia linii spektralnej światła rozproszonego. Obecnie wykorzystuje się metodę DLS oraz odpow iednie teorie hydrodynamiczne do określania rozmiarów i kształtu związków wielkocząsteczkowych.

Rozdział 5_

ZWIĄZKI WIELKOCZĄSTECZKOWE

Feliks Jaroszy*

5.1. Informacje wstępne

Pr/y tworzeniu kompleksów' złożonych z wiciu cząsteczek obowiązuje ogólna zasada uzyskania minimum energii potencjalnej kompleksu w stanie równowagi. Współistniejące oddziaływania międzycząstcczkowc i wewnątrzcząstcczkow* są między innymi odpowiedzialne za powstanie i utrzymanie struktury przestrzennej teologicznych zw lązków wielkocząsteczkowych. Niewielka energia wiązania. dotycząca struktury przestrzennej tych związków, ma istotne znaczenie w modyfikacji •.ci struktury, nazywanej często lahilnoicig. Dzięki tej lahilności biologiczne związki wielkocząsteczkowe mogą łatwx> ulegać modyfikacji pod wpływem zewnętrz*

73