Trzv najczęściej występujące przyczyny zgonu ofiar wypadków drogowych to: bezdech, utrata krwi i wstrząs.
Bezdech jest bezpośrednią przyczyną zgonu co piątej ofiary w wypadkach drogowych. Proste czynności z zakresu pierwszej pomoce mogłyby uratować wiele z tych ofiar. Warunkiem powodzenia' jest jednak natychmiastowe działanie. Tu decydują sekundy, bo bezdech jest „szybkim mordercą”. Udrożnienie dróg oddechowych, wykonanie sztucznego oddychania i ułożenie ofiary w pozycji bocznej ustalonej da jej szansę przeżycia do chwili nadejścia profesjonalnej pomocy lekarskiej.
Utrata krwi osłabia, a silny krwotok zagraża życiu. Wszelkie zewnętrzne krwotoki można łatwo opanować przez założenie opatrunku uciskowego i opatrunku os łam łającego.
Wstrząs może nas wprowadzić w błąd, początkowe jego objawy mogą być łagodne, niemniej jest on często przyczyną zgonu, może wystąpić nagle, jeżeli me zapobiegnie mu się w odpowiednim czasie. Przy wstrząsie należy ofiarę zabezpieczyć przed utratą ciepła i położyć z uniesionymi nogami.
Po przybyciu na miejsce wypadku najważniejszą sprawą jest właściwa ocena sytuacji i podjęcie właściwej decyzji co najpierw robić : czym s;ę z ijąć. Pamiętać należy, że naraz można wykonywać tylko jedną czynność. Co jest najpilniejsze? Ile jest ofiar wypadku? Kto jest najbardziej poszkodowany? Do tego trzeba zachować spokój bo w panice zatraca się zdolność jasnego myślenia.
Może być taka sytuacja, że jeżeli nie ostrzeże się w porę następnych pojazdów wypadek zostanie spotęgowany przez następne kolizje. Gdy na miejsce wypadku nadjadą inne samochody i ratowaniem zajmie się kilka osób, konieczne staje się objęcie dowodzenia akcją przez jedną osobę. Inaczej powstanie zamieszanie, utrudniające skuteczną pomoc. Ale jeden warunek — trzeba znać zasady ratowania i całej organizacji pomocy. Kto był pierwszy na miejscu wypadku może najlepiej ocenić sytuację i podjąć decyzje co najlepiej zrobić i co należy zrobić, nim nadjedzie karetka pogotowia z lekarzem. Trzeba włączyć innych do ostrzegania nadjeżdżających pojazdów, wezwania pogotowia ratunkowego, milicji, pomocy w ratowaniu ofiar, oraz opanowania tłumu, który zawsze może się zebrać przy takiej okazji.
Jeżeli wzywamy karetkę pogotowia czy milicję do wypadku przez telefon, wezwanie powinno być sformułowane zwięźle i rzeczowo: miejsce wypadku, rodzaj wypadku, liczba poszkodowanych oraz nazwisko, adres i telefon wzywającego. Natomiast jeżeli wezwanie musi być dokonane przez inną osobę najlepiej dane napisać na kartce by nie zostały w zdenerwowaniu przekręcone. I jeszcze jedno, żeby móc udzielić fachowej, szybkiej pomocy, trzeba być stale na bieżąco w tym zagadnieniu, nie wys-
tarczy raz się tego nauczyć ale trzeba co jakiś czas orw założenie opatrunku, stosowanie sztucznego odcWchAncw‘l'/->'i nie człowieka w pozycji bocznej ustalonej, wynizentl ' , 0/lv ka /. samochodu i co jakiś czas sprawdzić zawartość 5"0wic*-czki bo przecież leki sic; starzeją i trzeba je co apU*
mientać. J * czas wv-
Ćwiczenia można organizować w organizacji ratowniki a wych lub nawet we własnej rodzinie w domu lub na w Dobrze by było, żebyśmy też umieli obsłużyć nosiadJndzie-inbchjpdzie gaśnicę i umieli podejść do pożaru. ‘ł w £a"
I tu zadam Ci Czytelniku pytanie: ozy masz w samoehnH gaśnicę? Czy zastanowiłeś się jak będziesz ją używał0 Czv eh * raz w życiu gasiłeś samochód lub motocykl? 'Zastanów tym. Chodzi o Twoje bezpieczeństwo i o Twój samochód ‘ 3
Sportowy samochód ratowniczy, jak już wspomniałem na wstępie, powinien swoim wyposażeniem zapewnić szybką działalność w dziedzinach: pożarowej, mechanicznej i medycznej oraz nwc walory trakcyjne zapewniające szybkie poruszanie się po trasie wyścigu po suchej i mokrej nawierzchni.
Moc silnika powinna zapewnić mu zdążenie co najmniej za najwolniejszym samochodem najszybszej klasy a podwozie powinno gwarantować dobre trzymanie się drogi przy dużych szybkościach i przy szybkim wirażowaniu z uwzględnieniem ładunku środków ratunkowych takich jak gaśnice, mechaniczny sprzęt do uwalniania ludzi z pogiętych samochodów i podstawowe środki medyczne oraz kierowcy i pasażera. Samochód ratowniczy do wyścigów, nowinien być wyposażony w dwa komplety kól z ogumieniem na suchą i mokrą nawierzchnię. Dodatkowym wyposażeniem samochodu powinny być haki holownicze z przodu i z tyłu oraz lina z zaczepami do odciągania w bezpieczne miejsca uszkodzonych samochodów stojących na trasie i powodujących zagrożenie dla innych zawodników.
Najbardziej rozbudowany d najwięcej ważący jest potrójny
system gaśniczy: I
* l — zapewniający poprzez specjalne dysze z przodu samochodu, sterowane z pozycji kierowcy już wstępne gaszenie w czasie ostatniej fazy dojazdu do zapalonego samochodu; h
II ręczny bazujący na dwóch, trzech dc.br/-e
ale łatwo wyjmowanych 6-10-kilogramowych S"ch r,cz^ch
III duży około 50-kilogramowy zasobnik srodko\\
7- kilkunastometrowym wężem i prądnicą do gas
powinno zapewnić otwarcie drzwi lub -nawi P powinien
lub ramy przestrzennej samochodu wyscigo\ k ^ naciskuna być to łom-dżwignia i hydrauliczne nożyce o
169