091 6

6.    Zablokować przesuw wzdłużnicy suportu (11) przez dokręcenie pokrętła (17).

7.    Przesunąć przy pomocy pokrętła (14) suport (11) w skrajnie lewe (lub prawe) położenie oraz ustawić odpowiednio stół obrotowy (1) pamiętając, że po sprzęgnięciu, stół obraca się w kierunku przesuwu suportu.

8.    Założyć odpowiedni szablon (6) narzędzia obrabiającego (zarys odniesienia, zębatka Maaga) na suwak (9), osadzając go na kołkach (7) i docisnąć zaciskami (8).

9.    Docisnąć koła sprzęgła (4) do blatu stołu (1) i suwaka (9) przez obrót w prawo dźwignią (5).

Uwaga. Dociskać z „czuciem”, gdyż mimośród (5) pozwala na wywarcie znacznej siły.

10.    Obrysować zarys zębatki dokładnie, trzymając ołówek możliwie pionowo, a następnie przesunąć przy pomocy pokrętła (14) suport (11) o kilka milimetrów w kierunku skrajnego przeciwnego położenia i ponownie obrysować zarys zębatki. Czynność tę powtórzyć wielokrotnie, aż do uzyskania wyraźnych zarysów zębów koła zębatego (jest to zarys niekorygowany).

11.    Ustawić żądane przesunięcie X zarysu koła zębatego pokrętłem (10) wg skali podziałki (13) pamiętając, że X = x m.

12.    Obrysować zarys zębatki i następnie przesunąć pokrętłem (14) o kilka milimetrów w kierunku przeciwnego skrajnego położenia i ponownie obrysować zarys szablonu. Czynność tę powtórzyć wielokrotnie. Uzyska się przez to korygowany zarys zębów.

Uwaga. Wszelkie regulacje ustawienia suportu (11) poza posuwem poprzecznym, mogą odbywać się wyłącznie po rozsprzęgnięciu suwaka (11) z blatem stołu (1) poprzez opuszczenie dźwigni (5) kół sprzęgła (4).

Rysunek 14.2 przedstawia przykład zarysu zębów niekorygowanych koła zębatego o modułem = 10 mm i liczbie zębów z = 10 (bez przesunięcia zarysu* =0).

Rysunek 14.3 przedstawia przykład zarysu zębów korygowanych koła zębatego o module m = 10 mm i liczbie zębów z = 10, przy współczynniku przesunięcia zarysu * = +0,5, czyli przesunięciu X-xm- 0,5 10 = 5 mm.

Porównując kształt zębów z rysunków 14.2 i 14.3 stwierdza się na rysunku 14.3 brak podcięcia zębów u podstawy zęba w kole małym, ząb staje się grubszy na kole podziałowym, ale cieńszy u wierzchołka. Wzrasta bardzo znacznie jego wytrzymałość na zginanie, gdyż wzrasta grubość zęba u podstawy, wzrasta średnica koła wierzchołkowego i koła stóp.

91