3.10.
MŁYNY I INSTALACJE MŁYNOWE
rracujących z nadciśnieniem ma ciśnienie wyższe od atmosferycznego i wydostawałby się na zewnątrz, m.in. przez układ łożysk. Aby uniknąć pylenia i uszkodzenia układu łożysk, pomimo że młyn jest szczelnie osłonięty, w celu lepszego uszczelnienia wprowadza się tzw. powietrze uszczelniające (patrz rys. 3.22, 3.23, 3.24), którego ciśnienie jest o 25 -t- 50% wyższe od ciśnienia w młynie. Powietrze uszczelniające doprowadza się bądź z dodatkowo instalowanego tzw. wentylatora uszczelniającego (rys. 3.21b), bądź, w przypadku młynów wentylatorowych, •.ykorzystuje się powietrze doprowadzone bezpośrednio zza podgrzewacza powietrza (rys. 3.2lc).
V młynie miażdżąco-udarowym stosuje się m.in. układ mielący bąbnowo-kulowy.
V poziomo obracającym się bębnie, wypełnionym kulami i węglem, następuje rozbijanie i miażdżenie węgla kulami opadającymi pod wpływem sił ciężkości. Młyny te nie mają obecnie większego znaczenia w krajowej energetyce, ponieważ zażycie energii na przemiał oraz zużycie metalu, w porównaniu z innymi młynami, mają największe (tabl. 3.1), a przy tym wymagają dużej powierzchni. Jednak -ąjlepiej z wszystkich młynów nadają się do węgli o małej podatności przemiałowej : są stosunkowo łatwe w eksploatacji. Na rysunku 3.22 przedstawiono zasadę pracy młyna z dwustronnym doprowadzeniem węgla, oferowanym przez firmę EVT Stuttgart (Niemcy). Dzięki dużej pojemności młyn taki spełnia funkcję zasobnika ryłu, czyli układ młyna jest zbliżony do układu instalacji z rysunku 3.20.
Bęben młyna 5 podparty na łożyskach ślizgowych 7 jest obracany poprzez Tsfeniec zębaty 6 silnikiem elektrycznym. Część obrotowa młyna jest zawarta między dwoma komorami 10 powietrza uszczelniającego. Zewnętrzne części młyna
93