100 49

100 49



Ryc- 13. Rzeźba rusztowa Pogórza Dynowskiego w okolicach Ustrzyk Dolnych

Dominu* tu P<*ifa<’Cj«m|ę* »* rt«t»le^e do licbic od polnocnc«o wchodu ku południowemu u w Kodo w i Siec rzec/ns to*ouu,e »n do kierunków itrrbtetów: I — kierunki głównych grzbietów, 2 — jiec rzeczn*

KaM-ATY

»*MUY l

SW

tooCMUK

Ryc U 1'rzekrój prwx brzeg K.ip.t M polu.lm, ,.n

1 >w «lonc4~. 7 - miot en kod^ ttu - lirk. , tMHkcrm    ____"***• ■»«

tubylcu:

5-rrfi f.UJ

rlepirt.ee . ...-------- • - -en «Mun — puam.tr, kupki, mu

tU *6m» — lupki k potkowcc tvantwv Imcumme), 10 - «>e«n -


*

^TnrmtftTTgUIlk


chodnimi i Wschodnimi nic jest uzasadnione ani budową geologiczną, ani szczególnymi cechami rzeźby obu rozdzielonych tą przełęczą obszarów; uzasadnia ją przede wszystkim odmienność świata roślinnego, co ostatecznie decyduje o odrębno-ści krajobrazowej Bieszczadów. Przełęcz Łupkowska stanowi granicę florystyczną; w Bieszczadach pojawiają się rośliny, których nie ma w Beskidach Zachodnich, są natomiast pospolite na całym obszarze Karpat Wschodnich aż po Żelazną Bramę na L unajem. Przyczyn tego faktu należy szukać zarówno w wywołanej skrętem ^«U • P°^uc^nowernu wschodowi zmianie ekspozycji klimatycznej Beskidów sc odnich (słabsze wpływy atlantyckie, silniejsze lądowo-stepowe), jak i w tym,

ze o szar ten pozostawał z dala od krawędzi lądolodu nawet w czasie jego najdalszego zasięgu.

Karpaty Wschodnie nazywa się również Karpatami Lesistymi ze względu na

bogactwo lasów; w Bieszczadach zajmują o (pow. Lesko i Ustrzyki Dolne). Las — obok du pasm górskich — stanowi tu jeden z wi z cech decydujących o odrębności Bieszczady występowanie tu wyłącznie lasów regla di regla górnego i kosodrzewiny. W pasie ciąi 850 m panują lasy mieszane — bukowo-jc z niewielkim udziałem świerka. Powyżej, w Bieszczadach na wysokości zaledwie 115' kidach Zachodnich, panują czyste buczyr nej granicy lasu bujnie rozkrzewiają sif gęstego zaludnienia Bieszczadów i rozwi niszczona w związku z akcją poszerzani; kowicie wypleniona, a obecnie powraca tokami i w obrębie porzuconych osiedli ny rozwój olszyny karpackiej, której głć

Powyżej piętra leśnego rozpoczyna ■ zwykle bogato ukwieconych ląk górski tunków wysokogórskich. Wśród gatun gują wilczomlecz karpacki, goździk ski ber Kotschy’ego, prosienicznik jednogłć grodzka i wiele innych.

Bieszczady stały się ostoją dla żyjących dawniej również na Niżu reprezentujących wyłącznie faunę



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
page0219 14* Ryc. 49. T e 11 o h, Głowa śumeryjska (Gudei?; — por. ryc. 5,60, 78, 79, 99 100, 1
page0222 17* 17* Ryc. 60. a) Urnina z synami; b) Gudea, patesi z Lagaś (por. ryc. 5, 49, 78, 79, 99,
geologia matpom01 I tv»    -    “ “ r * Ryc. 13.1. Główne rodzaje
IMG13 Użytkowanie rusztowania Użytkowanie rusztowania jest dopuszczalne po dokonaniu jego odbioru&n
skanuj0016 100 Neurofizjologia Ryc. 81. Budowa histologiczna kory ruchowej (u góry na prawo) oraz pr
S5008149 »■ ^nrch o . gil * *kU ,i“‘U f N0W‘ Hum-WycMe 1 (««■ »• Bur.tyń.k..Bo) Ryc. 13. Niir/ędzlu
Podstawy chemii, ćwiczenia laboratoryjne8 100 g hydratu zawiera 49.3 g wody oraz (100 - 49.3) g chl
page0088 III. Ruch ludności 49 TABL. 13. ZGONY WEDŁUG WIEKU Przeciętne roczne Płeć Zgo ny W tym
page0209 Ryc. 13. Skrzydlate genjusze semicko-asyryjskie (zob. ryc. 14, 20, 34, 37, 38, 41, 158, 162
page0215 Ryc. 38. Tkaniny na szacie Aśśurnasirpala III (por. ryc. przytoczone pod ryc. 13) Ryc. 39.
page0216 11* Ryc. 41. Marduk i Tiamat (por. ryc. 13,14, 20, 26, 34, 37,38, 41,158,191,192, 216, 299)
50995 P050510 250001 Do charakterystycznych cech skóry atopowej należy biały dermografizmii■ ■ H ■
IMGT12 Ryc. 13. Alstremeria: a - kwiatostan, b - kłącze cantedeskia - Zantedeschia Spreng. Obecnie p

więcej podobnych podstron