100B41

3. Rysowanie przedmiotów

36

Rys. 3.18. Symetria przedmiotów, gdzie: a - zaznaczenie osi symetrii, b —półwidok, c — półprzekrój, d - ćwierćwidok

Urywanie rzutów dopuszcza się dla przedmiotów o dużej długości. Urwanie rysuje się linią cienką odręczną lub linią ciągłą zygzakową (maszynowo), która powinna wychodzić poza zarys przedmiotu na długość od 2 do 4 mm (rys. 3.19).

Rys. 3.19. Urywanie rzutów przedmiotu, gdzie: a - linią odręczną, b — linią zygzakową

Przerywanie rzutów przedmiotów długich, co oznacza, że można skracać irzedmioty w rzucie opuszczając ich część środkową, a przerwanie rysuje się linią >dręczną cienką lub linią zygzakową (rys. 3.20).

a)

Rys. 3.20. Przerywanie rzutów przedmiotu, gdzie: a - linią odręczną b - linią zygzakową

Widok w położeniu obróconym należy oznaczyć graficznie wg rysunku 3.21a, a w przypadkach koniecznych podać kąt obrotu. Jeżeli widok pokazany jest w podziałce innej niż podstawowe, podziałkę tę należy podać w nawiasie po oznaczeniu widoku, np. A (5:1).

Widok pomocniczy powinien być rzutowany zgodnie z oznaczonym strzałką kierunkiem rzutowania. Widok pomocniczy można przesunąć i obrócić (rys. 3.2 lb).

Rys. 3.21. Oznaczanie widoków [PN-91/N-01604], gdzie: a-widok w położeniu obróconym, b - widok pomocniczy

Widoki rozwinięte można stosować do pokazania przedmiotów walcowych, stożkowych i wygiętych, których linie gięcia należy i ys > v'ć na ro, iwiiięóu hą ą :ie iką z długą kreską i z dwiema kropkami, a nad rysunki'a jpiieśr^;. '> ziicz' ⁿ>e r/al iczz e rozwinięcia wg rysunku 3.22a.