152 Rozdział l Uczniowie
Kolejną formą pomocy materialnej dla uczniów jest stypendium Ministra Pdu-kncji Narodowej. Ubiegać się o nie mogą uczniowie szkół publicznych dla młodzieży oraz uczniowie szkół niepublicznych o uprawnieniach publicznych również dla młodzieży. Przyznaje się je za wybitne osiągnięcia edukacyjne, w szczególności: laureatowi międzynarodowej olimpiady lub laureatowi i finaliście olimpiady przedmiotowej o zasięgu ogólnopolskim lub turnieju.
laureatowi konkursu na pracę naukową, organizowanego przez instytucję naukową lub stowarzyszenie naukowe.
uczniowi szkoły ponadgimnazalncj uzyskującemu najwyższe wyniki w nauce według indywidualnego programu lub toku nauki.
uczniowi uczestniczącemu w zajęciach w uczelni przewidzianych tokiem studiów na podstawie postanowień regulaminu studiów dotyczących warunków uczestniczenia wybitnie uzdolnionych uczniów w zajęciach przewidzianych tokiem studiów.
uczniowi, który uzyskał wysokie wyniki we współzawodnictwie sportowym na szczeblu krajowym lub międzynarodowym.
Stypendium może zostać również przyznane przez ministra właściwego do ■>prnw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego. Przysługuje ono uczniowi szkoły attyMyc/nej. który uzyskał bardzo dobrą średnią ocen z przedmiotów artystyczno* zawodowych lub uczniowi, który został laureatem międzynarodowego lub krajowego konkursu artystycznego. Może być ono przyznane nie częściej niż taz w roku i nic wcześniej niż pi) ukończeniu pierwszego roku nauki.
ROZDZIAŁ VI
Literatura: I. Bedtiarska-Kruk, Zarządzanie szkołą XX wieku. Perspektywa menedżerska. Warszawa 2011; li. Csuba-Wąsowska, K Mańko, l-gzckucja obowiązków szkolnego i nauki. Warszawa 2011; Dyrektor szkoły. K. Gawroński (red.). Warszawa 2008; J. ilumpltrwicz, Glosa do uchwały SN z 21.7.1992 r. III C ZP 84/92. OSP 1993. z 7 X. s. 356-357; OSNC 1993. Nr 1 2. po z. 15: K. G<n\tvński, Potyczki prawne dyrektora szkoły. Warszawa 2010; K. Gawroński. A. Stefan, Zarządzanie placówką oświatową. Warszawa 2006: Prawo oświatowe. Stan obecny i perspektywy rozwoju, M. l*y(er. A. Halicki (red.). Lublin 2010: M. Pillęh, Ustawa o systemie oświaty. Komentarz, Warszawa 2009; Współczesne problemy prawa oświatowego, Si. Pyter, tred.) Lublin 2009.
Określenie statusu prawnego dyrektora szkoły należy do wieloaspektowych zagadnień.
Trzeba zaznaczyć, że opis tego usytuowania nic jest łatwy, gdyż przepisy prawa wprost tego nie regulują, zaś z orzecznictwa sądów wynikają tezy, które bywają w zajemnie ze sobą sprzeczne. Zgodnie z art. 36 ust. I SysOśwU, szkołą lub placówką kieruje nauczyciel mianowany łub dyplomowany, któremu powierzono stanowisko dyrektora.
Z powyższego zapisu (z zastrzeżeniem art. 36 ust. 2 SysOśwU) szkołą może kierować jedynie nauczyciel, ij. osoba mająca do tego kwalifikacje, wynikające / art. 9 KartaNlJ. Artykuł 36 SysOśwU wymaga również, żeby dyrektor szkoły posiadał przyznany aktem mianowania stopień awansu zawodowego nauczyciela mianowanego lub dyplomowanego.
Zgodnie z art. 36 ust. 2 SysOśwU. szkołą może również kierować osoba niebę-dąea nauczycielem powołana na stanowisko dyrektora przez organ prowadzący, po zasięgnięciu opinii organu sprawującego nadzór pedagogiczny Chodzi tutaj o oso-bę. która nic spełnia kryteriów zawartych w art 9 KnrtaNll Dyrektor szkoły nie-