10306309r5462750866158A53433260574422500 n

W alcarka Assela

Walcarkę Assela zaliczamy do walcarek skośnych irójwała*wyeh, wykofyyvtyv>v?tjf&> do wydłużania walcowania r.a cyiindiyCżńym trzpieniu swobodnym gmbitmcrinych Uilći.

Pomysłodawca tego modelu walcarki był amerykański inżynier Waher J. Assel (1932) w odpowiedzi na rosnąc;, popyt na rury łożyskowane (Klownie przez szybko rozwijajmy *,ie w Ówczesnych czasach przemysł motory zacyjny i lotniczy).

Przez, te wszy stkie lata model ten podlegał stopniowym modyfikacjom co spowodowało, źe w dzisiejszym przemyśle rozróżniamy kilka wersji:

•    konwencjonalna walcarka Assela;

•    walcarka C'AM (ComergeM Assel Mili):

•    walcarka Transwai;

•    współczesne walcarki Assela:

W celu objaśnienia zasady działania omówiona zostanie konwencjonalna walcarka Assela:

Rys, l. Przekrój poprzeczny trójścianu powstającego na końcu rury.

Klasyczna (konwencjonalna) walcarka Assela (wykorzystywana w 1960 - 1980) stosowana była głównie do produkcji grubośćiennych rur ze stali łożyskowych i węgłowych konstrukcyjnych.

Walcowany materiał jest odkształcany przy pomocy trzech walców, rozmieszczonych symetrycznie w przestrzeni co 120°.

Cylindryczny trzpień ogranicza odkształcenie rury wewnątrz. Podczas odkształcenia tuleja, obracająca się wokół osi. porusza się osiowo, wynika to z. ukosowanśa walca, a także z faktu, iż \valcc obracają się w tym samym kierunku, co pozwała na uzyskanie składowej równoległej prędkości obwodowej walców w kierunku walcownia