107(1)

107(1)



1. Całki parzystych potęg sinusa i cosinusa można obliczać drogą kolejnego obniżania potęgi o dwa, za pomocą wzorów:

2



2. Całki nieparzystych potęg sinusa i cosinusa obliczamy, zapisując funkcje podcałkowe sin2n+1x i cos2" 'x odpowiednio przez sin2"xsinx oraz cos2nxcosx i podstawiając jako nowe zmienne _ cosx oraz z = — sin.r, czyli od wyrażenia podcałkowego oddzielamy jeden czynnik i odpowiadającą mu cofunkcję obieramy za nową zmienną całkowania.

3) Całki o postaci II, w przypadku gdy obydwa wykładniki są parzyste, można obliczać zgodnie z regułą 1. W przeciw nym razie, gdy jeden lub oba wykładniki są nieparzyste, stosujemy regułę 2.

4.    Całki o postaci III można obliczać przez podstawienie nowej zmiennej, zamiast tgx lub odpowiednio ctgx.

5.    Całki o postaci IV obliczamy przez przekształcenie iloczynów wyrażeń podcałkowych na sumę, wg wzorów:

sin ax cos bx = „ [sin (a—b) x—'sin (a b)x\ sin ax sin bx = [cos (a—b)x—cos {a+b)x] cos ax cos bx = [cos (a+ó)x-f-cos(n—ó)x]

512. Obliczyć całki:




2) Stosując regułę i. otrzymamy

I cos4xdx — J (cos1 x)1 dx = -y j (l cos 2x)1dx =

J

“4


j dx\ I cos 2xd(2x) + j' cos1 2.vc/xj

Pierwsze dwie całki obliczamy wprost ze wzorów podstawowych, ostatnią całkę obliczamy osobno na podstawie reguły 1

j cos1 2x dx = J J (1 cos4a-Ky- J <jdx-\-~ {Ca$4xd (4x)=

x

2


8


sin 4.v


Podstawiając otrzymany wynik do poprzedniej równości, znajdujemy

J cos4 xdx ~ |*-( sin 2x+


sin 4.v I 4- C =


a:    1

8

3    1 .    1

“ - g- *+ y sin 2x+ — sm 4*-f C

3)    Na podstawie reguły 2, oddzielamy od potęgi o wykładniku nieparzystym jeden czynnik: sin\v — sin4xsinx i obieramy jego cofunkcię za nową zmienną, czyli podstawiamy cosx = z. Otrzymamy wówczas

—sin xdx — di oraz

I sinsxdx — j (1 —cos1 x)2 sin xdx =    (1-z1)1 (-dz) =

C,    ,    2zJ z5

= — I (1— 2z1+z4) dz =z+~2---5"+C =

= Y- i2sin6x+C


1—cos2.v \i12x


dx


~ ' $ (j siz12xdxj


sin12xdx— ( sin12xcos2xdx\ =


= -! Th-h)


217

1

1

2

= C—COS JC+ -y COS2 X--y COS5 X

4)    Na podstawie reguły 3 i 1, otrzymujemy

^ = ) si.n4 x cos2 xdx= j sin1 x (sin x cos x)1 dx —


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
1p9 Obliczenia pojemności kotłów (Vk) dokonuje się za pomocą równania:Lk x a( 1 + Wp) Rk x Wn gdzie:
13 Przykład 9.4 Hi = 13,90 kN (10,69 kN), H, = 6,95 kN (5,35 kN). Obliczenia ramy wg teorii I rzędu
p5 Diagramy tabel Projektując tabele można określić:Klucz podstawowy tablicy Oznaczamy go za pomocą
1p8 Obliczenia pojemności kotłów (Vk) dokonuje się za pomocą równania: Lk x g( 1 +Rkx gdzie: Vk - ob
14 Wprowadzenie Niewiadome a i b po przekształceniu równań (V) można obliczyć z następującej
Z tego względu przybliżoną, lecz dokładniejszą wartość siły Fc można obliczyć ze wzoruFc = k fap N g
img176 176 Wartość * 1 sino: można obliczać wzorem h.A = 1° tg cc jeśli zamiast długości 1 znamy jej

więcej podobnych podstron