ROŚLINY W PROJEKCIE
Plany
Zwykle zaczynam projektowanie od form podstawowych, stanowiących zrąb kompozycji. Później myślę o rozmiarach oraz materiałach i roślinach. Wybór koloru wieńczy projekt. Tutaj drzewu na pierwszym planie kontrastuje z nasadzeniami w tle.
WPROWADZANIE ROŚLIN do projektu jest dla wielu twórców najciekawszym etapem pracy, albowiem właśnie wtedy ogród nabiera w ich wyobraźni realnych kształtów. Chodzi tu nie tylko o wypełnienie planowanych kształtów i brył - aranżacja i rodzaj roślin powinny być od początku nieodłączną częścią projektu.
Dwuwymiarowy wzór zyskuje trzeci wymiar po wprowadzeniu do projektu murków oporowych lub różnic poziomów gruntu, ale dopiero roślinność daje masywne bryły. Pod takim też kątem należy wstępnie dobierać rośliny. Dzięki masie zieleni zostaną określone „negatywne” płaszczyzny i „pozytywne” bryły. Projekt ogrodu to także koncepcja jego rzeźby.
Możemy stworzyć nasz ogród w stylu regionalnym albo nawiązującym do historii, starać się dostosować go do danego miejsca lub pewnego rodzaju roślinności - kilka przykładów podano na następnych stronach. Ale projektując zieleń powinniśmy dokładnie wiedzieć, co chcemy osiągnąć.
Planując ogród w stylu z innej epoki kierujemy się przede wszystkim stylem domu, choć puryści przywiązują również wagę do odpowiedniego doboru roślin, typowych dla danej epoki. Wiele gatunków ozdobnych wprowadzono do uprawy dopiero w XVIII wieku i później. Na przykład różaneczniki, niektóre rośliny iglaste i róże bukietowe są dla mnie symbolem ogrodu z lat dwudziestych XX wieku i dlatego wyglądałyby źle w starszych ogrodach. Obok osiemnastowiecznej rezydencji posadziłbym ulubione drzewa tej epoki, na przykład cedry libańskie, albo - w mieście - Magnolia grandiflora.
Style narodowe ogrodów wyrosły z lokalnych korzeni. Położenie i klimat określają ich wygląd, Rosną w nich gatunki miejscowe, które są w stanie tam przetrwać. Jak już napisałem wcześniej, włoskie ogrody przybierały w różnych epokach historycznych inną formę, ale dobór roślin pozostał praktycznie niezmieniony. Podobnie, w australijskich ogrodach zawsze będą eukaliptusy, natomiast inne rośliny będą zmieniać się zależnie od regionu. Gatunki, które można sadzić w ogrodzie japońskim są ściśle określone, przynajmniej w rejonach o klimacie kontynentalnym. W Anglii natomiast trzeba być ostrożnym przy wyborze, ze względu na dużą ilość możliwości.
Tworzenie oprawy
Kształty roślin powinny być tak dobrane, aby podkreślały różne elementy ogrodu, pmwadząc do nich wzrok, ale nie dominując. Tutaj ogmmne liście języczki (Ligularia) dyskretnie otaczają tajemniczą rzeźbę.
I 14