ęś m | |
fllł X- | |
SM |
% X |
m|x. | |
f , I |
! 0xtifk$ ta wlx. ffl, X. |
m |
i wyszła; |
31 |
I tragedio, |
| jomy <l> | |
W. X. |
r . f(Ac’ffNICKl! WIADOMOŚCI BRUKOWE 5
T«k wielka i ważna epoka w scenie narodowej! Cha! cha! a teraz widzę, żeś pijany po tym
hartuj zdrów, a nasz literat pysznie wystąpił; i przejdzie nawet...
Kogoż: Moliera, Zabłockiego?5 Odzie tam, już ta staroświecczyizna z mody
Chalcha! wyborną przyszłość dla sceny wileńskiej rokuję. Brawo! brawo! kiedy wlszyiscy (poeci tuzinkowi zaczną pisać, fo i uchodu7 nie będzie, i grających i widzów nie stanie.
m. x. Ale się nie uprzedzaj, wysłuchaj: sam tytuł niepospolity wskazuje geniusz; wystaw sobie ów dowcipny tytułl Awantura na Zielonym Moście8, czyli Magnetysta9 uczeń Mesmera10.
■^Molier — pseudonim Jana Baptysty Poąuelin (1622—1673), ^^Hkiego komediopisarza francuskiego. — Franciszek Zabłocki (1750—1821) — satyryk i komediopisarz Oświecenia.
WBtraszny nieznajomy, dramat w 3 aktach, Cuvelier J, Wilh. A. de Trie (1766—1824); zob. K. Estreicher, mmmoar sceny polskiej od r. 1750 do 1871. Pisarze i tłumacze sfloczni zestawieni abecadłowo przez..., s. 43 oraz s. 64, aHkźe: K. Estreicher, Teatra w Polsce, wyd. 2, 1953, 11. s. 210.
W1 wchód — ucieczka.
^■ Tak nazywał się jeden z mostów wileńskich, wiodący na ^^■omont, przedmieście Wilna.
^magnetysta — zwolennik modnej wtedy teorii o specjal-^Hśile organizmu, zdolnej wywoływać zjawiska zwane dziś hłn etycznymi.
■<« Franciszek Antoni Mesmer (1733—1815) — lekarz, twórca ^Bji o możliwości leczenia przy pomocy magnetyzmu.