50
nalepy
wierzchem e beznogie-
—* “*>•
„, <«■>•*'"k”)' *>
/4) Bohaterowi W
porwaJiego brata 0>3*); nieruchomych środków przenueszczarua sk P (S) Bohater korzysta z t, er ^ podzlcmne pr/ejscic i ko-
(<4 wchodzi po schodach ( ogromnego szczupaka jak po
rzysta z niego (1 ł rzemieniach itd.
m0ścic (156), opuszcza *** h ,,adach (G«). Bohater pokonuje
(6) Bohater tdzte PO ^ . ukrywa się pod kam.en.em, ale po
mieszkańca leśnej chat . ^ d<) jnneg0 królestwa,
jego śladach Iwan znajd J i pomieszczania się bohatera wystę-Na tym « Należy zauważyć, że przemieszczenie jako
PUJT S- wad. z bajki. Bohater po prostu dochodzi do pnączy funkcja G jest naturalną kontynuacją tunkcj, t - W tym wypadku nie wprowadza się funkcji G.
XVI BOHATER I JEGO ANTAGONISTA PRZYSTĘPUJĄ DO BEZPOŚREDNIEJ WALKI (określenie: walka, oznaczenie: H).
Formę tę należy odróżnić od walki (bójki) z wrogo nastawionym darczyńcą. Formy te można rozróżnić na podstawie następstw. Jeśli w wyniku wrogiego spotkania bohater otrzymuje środek magiczny potrzebny w dalszych poszukiwaniach, to mamy do czynienia z elementem D, jeśli natomiast w rezultacie zwycięstwa w ręce bohatera wpada sam przedmiot poszukiwali, po który został wysiany, to mamy do czynienia z elementem H.
(1) Bohater i antagonista otwarcie walczą (IV). Do tego typu należy przede wszystkim walka ze smokiem, z Cudem-Judem itd. (125*) a także walka z nieprzyjacielskimi wojskami, z mocarzem (212) itd.
wJki -foh“ter' anta8°nista Postępują do zawodów (/-/-). W żartobli
nić analne3C ”■ c!oc^oc*z' do walki. Po sprzeczce - często doklad