trenyeh
tąstckwwlęYute
Uundnu, prtmv\c b drobnousttojo t\i. Wntnym irtS. •ryby wy iwana.
•gnnUmy z
Tbkte rótne to-łprowad7.nJi\ i\o
io\ powstaje na
Inlczych, w podczas przerobu łżnym z»'
ze
°bf<
lVvnie
by strzępkowe,
Wmui, Aspergil.
0% wszystkich ikterie saprofi-cterii obecnych 30ry z rodzaju ą promieniow-leby. Zaledwie vietrza stano-rula, Candida, wietrzu atmo-iństwie do polub zwierzęta.
fMjlkowo. c-/.yH winyle poprzez blooerozole rozprzy.
„. k^latntu pr*«lWiJti» się liczne choroby;
>vV&vvo: irypa. odro. Świnka, ospa wietrzna, raczka. *». n opon mózgowo-rdzeniowych, choroby prze^blcnlo-
^ wywoływane przez t lnowlrusy; bSttcryjne: #cu*llcn P,uc> ,m*‘nu* #onkn' krztusiec, zapalenie
a) rtłuc. błonica;
rfybowe; grzybice powierzchniowe, grzybice głębokie (asper-
3)Ł.kryptokokozn)
J.e drobnoustrojów obecnych w powietrzu Jest alergenami, wszystkim grzyby pleśniowe (Aspergillus. Alter norio, Penłcil-ftrtadosporiuni), ale także termofilne promieniowce oraz pałeczki
g;3. PRZE2YWALNOŚĆ drobnoustrojów w POWIETRZU
przeżywalność drobnoustrojów w powietrzu wpływają różne czynniki, zależne zarówno od warunków środowiskowych, jak i od same-g0 mikroorganizmu. Najlepiej przystosowane do przeżycia w powiewu są formy przetrwalne mikroorganizmów, na przykład endospor\ wytwarzane głównie przez bakterie z rodzajów Bacillus i Closcńdiurr. Wysoka zawartość kwasu dwupikolinowego (do 10% s.m.) zapewni im odporność na suszę i promieniowanie UV, a tym samym umoż’ wia przeżycie w warunkach abiotycznych przez długi czas (praktyc nie nieograniczony). Thkże inne formy przetrwalne drobnoustroji m.in. konidia promieniowców i zarodniki grzybów, mogą w pov trzu przeżyć zdecydowanie dłużej niż formy wegetatywne. Istou czynnikiem decydującym o przeżyciu wegetatywnych form miki ganizmów w powietrzu jest wytwarzanie barwników karoten* wych. Dzięki licznym wiązaniom podwójnym w cząsteczce (-C pełnią one funkcję przeciwutleniaczy i chronią przed foiooks> ważnych biologicznie cząsteczek (DNA, białka). Z kolei oc