131

silnika Stirlinga. System sterowania natężenia przepływu paliwa i powietrza jest oparty na pomiarze temperatury spalin w komorze spalania. Temperatura ta powinna być utrzymana na określonym poziomie, przy zmieniającym się obciążeniu silnika.

Komory spalania silnika Stirlinga, w porównaniu do rozwiązań stosowanych dotychczas w innych dziedzinach techniki, charakteryzują:

-    małe natężenie przepływu powietrza,

-    małe nadciśnienie spalin,

-    duże objętościowe natężenie cieplne,

-    duża gęstość strumienia ciepła oddawanego do ścianek,

-    małe gabaryty i zwarta konstrukcja,

-    duża efektywność wykorzystania energii cieplnej spalin.

Schemat rozwiązania komory spalania silnika pojedynczego działania przedstawiono na rys. 5.2. Taka komora spalania może być zastosowana zarówno dla paliw węglowodorowych ciekłych, jak też gazowych. Paliwo jest dostarczane do rozpylacza lub mieszalnika 1 i wprowadzane do komory spalania w stanie rozdrobnionym i dobrze wymieszanym z powietrzem pierwotnym w specjalnym mieszalniku zawirowującym 2. Powietrze to zostało podgrzane we wstępnym podgrzewaczu 4. Temperatura wstępnego podgrzania może osiągnąć wartość rzędu 673 K (400°C). Utworzona mieszanina palna wpływa do komory żarowej, do której dopływa również strumień powietrza wtórnego, gdzie podlega spaleniu. Gorące produkty spalania, o temperaturze

11    10 12    12    3

Rys. 5.2. Schemat komory spalania paliw węglowodorowych: 1 - doprowadzenie paliwa, 2 - zawirowywacz powietrza, 3 - kolektor spalin, 4 - wstępny podgrzewacz powietrza, 5 - kolektor powietrza dolotowego, 6 - regenerator, 7 - głowica przestrzeni rozprężania, 8 - użebrowane rurki nagrzewnicy, 9 - nieużebrowane rurki nagrzewnicy, 10 - komora żarowa, 11 - izolacja ciepłochronna, 12    - urządzenie

zapłonowe

135