122
powietrza zasysanego przez silnik. Pomiar rzeczywistego natężenia przepływu zasysanego powietrza, będący iloczynem prędkości przepływu i powierzchni przekroju przewodu ssącego, dla znanej powierzchni tego przekroju sprowadza się do wyznaczenia prędkości przepływu. Pomiar prędkości przepływu, z wykorzystaniem znanych z mechaniki płynów przyrządów (zwężki Venturiego, kryzy pomiarowej, rurki Pitota czy Prandtla) polega na wykorzystaniu równania Bemoulliego, w którym prędkość przepływu czynnika jest związana funkcją nieliniową ze spadkiem ciśnienia. W bezpośrednich pomiarach (aby ominąć tę niedogodność) można do badań wykorzystać przepływomierz laminamy. Jego konstrukcja charakteryzuje się dużą liczbą kanalików o znacznej długości w stosunku do powierzchni przekroju poprzecznego, dzięki czemu przepływ powietrza przez nie jest przepływem laminar-nym. Jest to zasada działania przepływomierza laminamego, którego budowę opisano w dalszej części rozdziału. Z uwagi na liniową zależność zmierzonego spadku ciśnienia Ap, wielkość masowego natężenia przepływu czynnika oblicza się z zależności:
122
mrz =
Ap
kp-Vpow -g
[kg/s],
(8.5)
a wielkość objętościowego natężenia przepływu powietrza wyraża się wzorem:
Ap
Qrz =
k p ' ^pow P pow ’ g
[m /s],
Vp
g
Vpow
Ppow
gdzie: Ap - spadek ciśnienia na przepływomierzu, mm H20, kD - stała przepływomierza, s2/m4, przyspieszenie ziemskie, m/s2, w spółczynnik lepkości kinematycznej powietrza, m2/s, gęstość przepływającego powietrza, kg/m3.
Stała przepływomierza kp umożliwia określenie natężenia przepływu w warunkach pomiaru panujących na wlocie do przepływomierza. W celu zredukowania obliczonego w ten sposób objętościowego natężenia przepływu do warunków przyjętych za normalne, należy skorzystać ze wzoru:
(8.7)
pow n
gdzie: ppow - gęstość powietrza w warunkach pomiaru,
Ppown - gęstość powietrza w warunkach normalnych,
(Ppow,n= 1,199 kg/m3).