w nowoczesnym palenisku fluidalnym, którego schemat przedstawiono na rys. 5.6. Powietrze potrzebne do spalania dopływa do paleniska 7 przez wstępny podgrzewacz 5 i porowaty ruszt 2. Nad rusztem znajduje się drobny piasek unoszony przez powietrze przepływające z odpowiednią prędkością. Pył węglowy dostarczany rurą 4 do obszaru, w którym znajdują się ruchome cząstki piasku i powietrza, spala się, kiedy temperatura w tej części przekroczy 823 K (550°C). Produkty spalania o względnie niskiej temperaturze ok. 1173 K (900°C) przepływają przez elementy rury ciepła przejmujące energię cieplną, a następnie wstępny podgrzewacz powietrza i są usuwane do otoczenia. Dodatek dolomitu do piasku wiąże produkty spalania siarki zawartej w węglu, dzięki czemu zostają one usunięte z paleniska w popiele. Uruchomienie paleniska fluidalnego odbywa się za pomocą spalania gazu, dostarczanego w tym czasie rurą 3. Elementy rury ciepła przekazują energię cieplną do nagrzewnicy silnika Stirlinga.
spaliny
Rys. 5.6. Schemat paleniska fluidalnego: 1 - korpus paleniska, 2 - płyta porowata, 3 -
- doprowadzenie pyłu węglowego, 4 - doprowadzenie gazu, 5
- wstępny podgrzewacz powietrza, 6 - rura ciepła
Zasadę działania rury ciepła przedstawiono schematycznie na rys. 5.7. Polega ona na wykorzystaniu naturalnej cyrkulacji np. sodu, znajdującego się w różnym stanie skupienia w zamkniętej rurze stalowej. Od wewnątrz rura jest. wyłożona materiałem porowatym, np. siatką drucianą o dużej gęstości. Ogrzewanie jednego z końców rury ciepła (parownika) powoduje parowanie sodu oraz przepływ par wewnątrz rury w stronę chłodzonego końca (skraplacza), w wyniku utworzenia niewielkiej różnicy ciśnień, wskutek małej różnicy temperatury między obydwoma końcami. Chłodzenie drugiego końca rury przez odbiornik ciepła powoduje skraplanie par sodu, których skropliny przepływają z powrotem do części ogrzewanej, dzięki działaniu efektu kapilarnego. Zgodnie z przedstawionym opisem działanie rury
139